Δεν είναι η πρώτη φορά που η ιδιωτικοποίηση μιας σημαντικής επιχείρησης υπό κρατικό έλεγχο, όπως ο ΟΠΑΠ, προκαλεί έντονες αντιδράσεις.
Το κύριο επιχείρημα όσων εναντιώνονται βασίζεται στη θέση ότι η πώληση κερδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων συνιστά «ξεπούλημα» καθώς στερεί έσοδα από τον προϋπολογισμό και ευνοεί τους ιδιώτες μετόχους.
Πρόκειται για ένα επιχείρημα που βασίζεται στην αντίληψη ότι αρκεί να βγάζει μια επιχείρηση κέρδη για να δικαιολογείται ο δημόσιος χαρακτήρας της.
Και ασφαλώς πρόκειται για λανθασμένη αντίληψη, κατά την ταπεινή μας άποψη.
Κι αυτό γιατί μόνο η παραγωγή κερδών δεν δείχνει πόσο ανταγωνιστική και αποτελεσματική είναι μια επιχείρηση, είτε είναι κρατική, είτε ιδιωτική όπως θα ήταν η σύγκριση της αποδοτικότητας ιδίων κεφαλαίων κι άλλων αριθμοδεικτών με ομοειδείς εταιρείες στην ευρωζώνη ή ΕΕ.
Επομένως, η κερδοφορία του ΟΠΑΠ δεν είναι πειστικό επιχείρημα για την διατήρησή του υπό κρατικό έλεγχο
Πολύ περισσότερο όταν είναι γνωστό ότι μέσω του ΟΠΑΠ διακινείτο πολύ «πολιτικό χρήμα» με σκοπό την μεγιστοποίηση των ωφελειών του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος μέσω των διορισμένων διοικήσεων.
Είναι όμως εύλογο να τίθεται το ερώτημα κατά πόσο το τίμημα που πρόσφερε η επενδυτική εταιρεία Emma Delta για το 33% είναι ικανοποιητικό για τον πωλητή, δηλαδή το δημόσιο.
Μια πρώτη απάντηση είναι ότι η διαδικασία πώλησης του ΟΠΑΠ ήταν ανοικτή και το τίμημα που προέκυψε ήταν το υψηλότερο και ουσιαστικά το μοναδικό από την αγορά.
Όμως, το βασικό σημείο είναι άλλο.
Ο σημερινός ΟΠΑΠ ή καλύτερα αυτός που προέκυψε μετά την 1η Ιανουαρίου του 2013 δεν είναι ο παλιός ΟΠΑΠ που έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους όταν επιχειρούν να τον αποτιμήσουν.
Ο σημερινός ΟΠΑΠ βαρύνεται μ’ ένα φόρο 30% επί του τζίρου και μ’ ένα φόρο 26% επί των κερδών του έναντι 20% πριν.
Επιπλέον, θα βρίσκεται σε παρακολούθηση των οικονομικών του, π.χ. διαφημιστικών δαπανών, από επιτροπή εποπτείας που θα έχει μόνιμη παρουσία στον οργανισμό, κάτι που δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό.
Όλα αυτά μεταφράζονται σε πολύ συμπιεσμένα κέρδη και επομένως σε χαμηλότερη αποτίμηση και τίμημα.
Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η εταιρεία θα πετύχει τον στόχο για τα φετινά κέρδη-κατι που αρκετοί αμφισβητούν- το P/Ε, ο πολλαπλασιαστής κερδών, είναι κοντά στο 18 δηλαδή αρκετά υψηλός.
Από την άλλη πλευρά, ο ΟΠΑΠ θα μπορούσε να προσβλέπει σε αυξημένα έσοδα από τα νέα παιγνίδια, π.χ. VLTs.
Όμως, η ανάπτυξη και το κυριότερο η ωρίμανση των συγκεκριμένων παιγνιδιών θα πάρει πολύ χρόνο και εν πάση περιπτώσει έχουν σε κάποιο βαθμό αποτυπωθεί στη τιμή.
Ένα άλλο σημείο που δεν έχει εκτιμηθεί δεόντως, σύμφωνα με γνώστες, είναι η 10ετής καθοδήγηση που έδωσε ο ΟΠΑΠ για τα οικονομικά μεγέθη του.
Η κίνηση ήταν στα πλαίσια της διαφάνειας αλλά είναι ασυνήθιστη για εταιρεία του κλάδου.
Κι αυτό γιατί οποιοσδήποτε στρατηγικός επενδυτής μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το ταβάνι της αποτίμησης της επιχείρησης αφού η διοίκηση του ΟΠΑΠ είναι φυσιολογικό να έχει χρησιμοποιήσει το καλό σενάριο για την εξέλιξη των μεγεθών της.
Επιπλέον κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου των τυχερών παιγνιδιών έχουν υψηλή μόχλευση με εξαίρεση κάποιες ασιατικές.
Ως εκ τούτου δεν έχουν την δυνατότητα να δώσουν μεγάλα ποσά σε διαγωνισμούς, όπως του ΟΠΑΠ.
Αυτός είναι ο λόγος που οι διεκδικήτριες εταιρείες επιδίωξαν να συνεταιρισθούν με funds που έχουν ή μπορούν να βρουν κεφάλαια.
Στη προκειμένη περίπτωση, οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται ότι το τσέχικο fund που συμμετέχει στην επενδυτική εταιρεία Εmma Delta έχει δείξει σε άλλα ντιλ ότι είναι πιο μακροπρόθεσμος επενδυτής σε σχέση με άλλα funds όπως το TPG (Texas Pacific Group).
Είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν ευνοούν την επίτευξη υψηλότερων τιμημάτων σε διαγωνισμούς όπως του ΟΠΑΠ.
Όμως, εκείνο που έχει σημασία όταν αξιολογεί κάποιος το τίμημα για το 33% του ΟΠΑΠ είναι να λάβει σοβαρά υπόψη του ότι ο νέος ΟΠΑΠ δεν έχει σχέση με τον παλιό.
Από την πλευρά του πωλητή, δηλαδή του δημοσίου, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η τωρινή καθαρή αξία (NPV) των εσόδων που θα εισπράξει από τον ΟΠΑΠ μέσω του φόρου 30% επί του τζίρου ανέρχεται σε 3,3 δισ. ευρώ σε βάθος 10ετίας
πηγή : www.euro2day.gr
Το κύριο επιχείρημα όσων εναντιώνονται βασίζεται στη θέση ότι η πώληση κερδοφόρων κρατικών επιχειρήσεων συνιστά «ξεπούλημα» καθώς στερεί έσοδα από τον προϋπολογισμό και ευνοεί τους ιδιώτες μετόχους.
Πρόκειται για ένα επιχείρημα που βασίζεται στην αντίληψη ότι αρκεί να βγάζει μια επιχείρηση κέρδη για να δικαιολογείται ο δημόσιος χαρακτήρας της.
Και ασφαλώς πρόκειται για λανθασμένη αντίληψη, κατά την ταπεινή μας άποψη.
Κι αυτό γιατί μόνο η παραγωγή κερδών δεν δείχνει πόσο ανταγωνιστική και αποτελεσματική είναι μια επιχείρηση, είτε είναι κρατική, είτε ιδιωτική όπως θα ήταν η σύγκριση της αποδοτικότητας ιδίων κεφαλαίων κι άλλων αριθμοδεικτών με ομοειδείς εταιρείες στην ευρωζώνη ή ΕΕ.
Επομένως, η κερδοφορία του ΟΠΑΠ δεν είναι πειστικό επιχείρημα για την διατήρησή του υπό κρατικό έλεγχο
Πολύ περισσότερο όταν είναι γνωστό ότι μέσω του ΟΠΑΠ διακινείτο πολύ «πολιτικό χρήμα» με σκοπό την μεγιστοποίηση των ωφελειών του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος μέσω των διορισμένων διοικήσεων.
Είναι όμως εύλογο να τίθεται το ερώτημα κατά πόσο το τίμημα που πρόσφερε η επενδυτική εταιρεία Emma Delta για το 33% είναι ικανοποιητικό για τον πωλητή, δηλαδή το δημόσιο.
Μια πρώτη απάντηση είναι ότι η διαδικασία πώλησης του ΟΠΑΠ ήταν ανοικτή και το τίμημα που προέκυψε ήταν το υψηλότερο και ουσιαστικά το μοναδικό από την αγορά.
Όμως, το βασικό σημείο είναι άλλο.
Ο σημερινός ΟΠΑΠ ή καλύτερα αυτός που προέκυψε μετά την 1η Ιανουαρίου του 2013 δεν είναι ο παλιός ΟΠΑΠ που έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους όταν επιχειρούν να τον αποτιμήσουν.
Ο σημερινός ΟΠΑΠ βαρύνεται μ’ ένα φόρο 30% επί του τζίρου και μ’ ένα φόρο 26% επί των κερδών του έναντι 20% πριν.
Επιπλέον, θα βρίσκεται σε παρακολούθηση των οικονομικών του, π.χ. διαφημιστικών δαπανών, από επιτροπή εποπτείας που θα έχει μόνιμη παρουσία στον οργανισμό, κάτι που δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό.
Όλα αυτά μεταφράζονται σε πολύ συμπιεσμένα κέρδη και επομένως σε χαμηλότερη αποτίμηση και τίμημα.
Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η εταιρεία θα πετύχει τον στόχο για τα φετινά κέρδη-κατι που αρκετοί αμφισβητούν- το P/Ε, ο πολλαπλασιαστής κερδών, είναι κοντά στο 18 δηλαδή αρκετά υψηλός.
Από την άλλη πλευρά, ο ΟΠΑΠ θα μπορούσε να προσβλέπει σε αυξημένα έσοδα από τα νέα παιγνίδια, π.χ. VLTs.
Όμως, η ανάπτυξη και το κυριότερο η ωρίμανση των συγκεκριμένων παιγνιδιών θα πάρει πολύ χρόνο και εν πάση περιπτώσει έχουν σε κάποιο βαθμό αποτυπωθεί στη τιμή.
Ένα άλλο σημείο που δεν έχει εκτιμηθεί δεόντως, σύμφωνα με γνώστες, είναι η 10ετής καθοδήγηση που έδωσε ο ΟΠΑΠ για τα οικονομικά μεγέθη του.
Η κίνηση ήταν στα πλαίσια της διαφάνειας αλλά είναι ασυνήθιστη για εταιρεία του κλάδου.
Κι αυτό γιατί οποιοσδήποτε στρατηγικός επενδυτής μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το ταβάνι της αποτίμησης της επιχείρησης αφού η διοίκηση του ΟΠΑΠ είναι φυσιολογικό να έχει χρησιμοποιήσει το καλό σενάριο για την εξέλιξη των μεγεθών της.
Επιπλέον κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου των τυχερών παιγνιδιών έχουν υψηλή μόχλευση με εξαίρεση κάποιες ασιατικές.
Ως εκ τούτου δεν έχουν την δυνατότητα να δώσουν μεγάλα ποσά σε διαγωνισμούς, όπως του ΟΠΑΠ.
Αυτός είναι ο λόγος που οι διεκδικήτριες εταιρείες επιδίωξαν να συνεταιρισθούν με funds που έχουν ή μπορούν να βρουν κεφάλαια.
Στη προκειμένη περίπτωση, οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται ότι το τσέχικο fund που συμμετέχει στην επενδυτική εταιρεία Εmma Delta έχει δείξει σε άλλα ντιλ ότι είναι πιο μακροπρόθεσμος επενδυτής σε σχέση με άλλα funds όπως το TPG (Texas Pacific Group).
Είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν ευνοούν την επίτευξη υψηλότερων τιμημάτων σε διαγωνισμούς όπως του ΟΠΑΠ.
Όμως, εκείνο που έχει σημασία όταν αξιολογεί κάποιος το τίμημα για το 33% του ΟΠΑΠ είναι να λάβει σοβαρά υπόψη του ότι ο νέος ΟΠΑΠ δεν έχει σχέση με τον παλιό.
Από την πλευρά του πωλητή, δηλαδή του δημοσίου, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η τωρινή καθαρή αξία (NPV) των εσόδων που θα εισπράξει από τον ΟΠΑΠ μέσω του φόρου 30% επί του τζίρου ανέρχεται σε 3,3 δισ. ευρώ σε βάθος 10ετίας
πηγή : www.euro2day.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου