Στερεύουν τύχη και έσοδα για εννέα καζίνα της χώρας

Η οικονομική ύφεση «χτύπησε» για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά τα εννέα καζίνα της χώρας μας, οδηγώντας τα έσοδά τους σε αρκετά χαμηλότερα επίπεδα, παρά τη συγκρατημένη πτώση που παρουσίασε η προσέλευση του κόσμου με βάση to συνολικό αριθμό των εισιτηρίων εισόδου που εκδόθηκαν.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με πηγές της «Ν» τα έσοδα των εννέα καζίνων της χώρας μας -dub Hotel Casino Loutraki, Regency Mont Parnes, Regency Thessaloniki, Porto Carras και τα καζίνα στο Ρίο, τη Ρόδο, τη Ξάνθη, τη Σύρο και την Κέρκυρα υποχώρησαν συγκριτικά με το 2011 κατά 21% στα 330,2 εκατ. ευρώ.

Συνολικά ο αριθμός εισιτηρίων που «κόπηκαν» υποχώρησε κατά 4,9% στα 2.768.134, ενώ το συνολικό ποσό που διέθεσαν οι παίκτες διαμορφώθηκε στο 1,89 δισ. ευρώ, μειωμένο κατά περίπου 15% σε ετήσια βάση.

Πρόκειται για την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά ύφεσης για τα καζίνα στην Ελλάδα, τα οποία από το 2008 είδαν την «τύχη» τούς να στερεύει και τα έσοδά τους να επηρεάζονται δραματικά από την οικονομική ύφεση.

Στο τέλος του 2007 αξίζει να αναφερθεί ότι τα έσοδα των καζίνων ήταν υπερδιπλάσια από τα περυσινά, καθώς είχαν ξεπεράσει τα 776 εκατ. ευρώ. Μέσα σε αυτό το διάστημα, δηλαδή, τα καζίνα έχουν χάση περίπου το 60% των εσόδων τους, ενώ και οι παίκτες την ίδια χρονιά είχαν τζογάρει 3,2 δισ. ευρώ, δηλαδή 40% περισσότερο από ότι πέρυσι.


Παράγοντες της αγοράς υπογραμμίζουν πως η μεγάλη αυτή μείωση αποδίδεται, κυρίως, στο γεγονός ότι η μεσαία τάξη πλήττεται από τα έκτακτα μέτρα και την οικονομική ύφεση, ενώ παρά την προσέλευση που παραμένει σε σχετικά ικανοποιητικά επίπεδα τα ποσά που διατίθενται είναι πολύ χαμηλότερα.

Σε αυτό το σημείο πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι πρόκειται για έναν τομέα της αγοράς τυχερών παιχνιδιών που προσφέρει ιδιαίτερα υψηλά Pay-out για τους παίκτες, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα ελκυστικά.

Το 2012 και για μια ακόμη χρονιά το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων αντιστοιχεί στα τρία μεγάλα καζίνα της χώρας, δηλαδή to Club Hotel Casino Loutraki, το οποίο εμφάνισε έσοδα 94,4 εκατ. ευρώ και συνολικό ποντάρισμα από τους παίκτες 553 εκατ. ευρώ. To Regency Mont Parnes είχε έσοδα 97,4 εκατ. ευρώ και συνολικό ποντάρισμα 568 εκατ. ευρώ, και το Regency στη Θεσσαλονίκη παρουσίασε αντίστοιχα έσοδα 89,9 εκατ. ευρώ και ποντάρισμα 544,2 εκατ. ευρώ.

Τα καζίνα δεν είναι βέβαια ο μοναδικός τομέας της ελληνικής αγοράς τυχερών παιχνιδιών που έχει δεχθεί πλήγμα από την οικονομική ύφεση. Ο ΟΠΑΠ, ο οποίος αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής αγοράς τυχερών παιχνιδιών εκτιμάται ότι «έκλεισε» το 2012 με σημαντική πτώση του κύκλου εργασιών του αλλά και της κερδοφορίας του. Σε τελευταία έκθεσή της η UBS προβλέπει ότι τα έσοδα θα υποχωρήσουν στα 3,9 δισ. ευρώ από 4,3 δισ. ευρώ.

πηγή  :   www.praktores.eu

Φάκελλο για το Euro 2020 καταθέτει η Αθήνα

Το απόγευμα της Παρασκευής η UEFA αποφάσισε οριστικά τη διεξαγωγή του Euro 2020 σε 13 πόλεις της Ευρώπης.

Ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Σαρρής τόνισε με την ευκαιρία ότι θα κατατεθεί φάκελος για να έρθει η γιορτή και στην Ελλάδα.

Ο ισχυρός άνδρας της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας σκέφτεται ότι θα ήταν ευκαιρία για την Ελλάδα να γίνει μέρος της γιορτής.

Σε συνεργασία με τον υφυπουργό Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γιάννη Ιωαννίδη, η ΕΠΟ θα καταθέσει φάκελο για να διεκδικήσει τη συμμετοχή της Αθήνας και του ΟΑΚΑ στο Euro του 2020.

«Είναι ευκαιρία και το έχουμε δηλώσει από την αρχή. Το έχουμε συζητήσει και με τον κύριο Ιωαννίδη, ο οποίος είναι πρόθυμος να κάνει ό,τι χρειαστεί όταν χρειαστεί για να καταθέσουμε φάκελο. Αναμένουμε ολοκληρωμένες οδηγίες για να είμαστε έτοιμοι κι εμείς να διεκδικήσουμε να είναι η Αθήνα μια από τις πόλεις η οποία θα αναλάβει να πάρει μέρος σε αυτή τη γιορτή», τόνισε ο Γιώργος Σαρρής, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ώρα των Σπορ».

Ο πρόεδρος της ΕΠΟ διευκρίνισε ότι «το μόνο γήπεδο στην Ελλάδα που μπορεί να φιλοξενήσει μια τέτοια διοργάνωση είναι το ΟΑΚΑ», οπότε, όταν μιλάμε για συμμετοχή της Αθήνας στο Euro 2020, μιλάμε μόνο για το συγκεκριμένο στάδιο. 

 

πηγή  :   tro-ma-ktiko.blogspot.gr

Οι νέες κυβερνητικές επιλογές για την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ

Τι εξετάζει το κυβερνητικό επιτελείο μετά την απόφαση του Ευρω-δικαστηρίου που πλήττει το μονοπώλιο

Στη συνέχιση της διαδικασίας  αποκρατικοποίησης του ΟΠΑΠ  και στη διατήρηση του μονοπωλίου του Οργανισμού με τις απαραίτητες νομικές προσαρμογές προσανατολίζονται οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες μετά την απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ). Την απόφαση του ΔΕΚ είχε ζητήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο με τη σειρά του καλείται τώρα να αποφανθεί σχετικά. Ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις οι αποφάσεις του ΣτΕ  για το μονοπώλιο τυχερών παιχνιδιών δεν πρόκειται να ληφθούν νωρίτερα από το τέλος του χρόνου.

Με την απόφαση του ΔΕΚ, ο ΟΠΑΠ δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί όπως σήμερα και θα πρέπει να αναζητηθεί ένα νέο modus operandi. Oι επιλογές που έχει η Κυβέρνηση είναι δύο:

-Η πρώτη είναι να συνεχίσει ο ΟΠΑΠ να έχει το μονοπώλιο αλλά σε ένα πιο περιορισμένο μοντέλο.  Θα πρέπει δηλαδή να αποφεύγει ο Οργανισμός οποιαδήποτε ενέργεια ενθαρρύνει την χρήση-κατανάλωση τυχερών παιχνιδιών. Αυτό θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην εμπορική πολιτική του ΟΠΑΠ καθώς για παράδειγμα δεν θα μπορεί να διαφημίζει απευθείας τα προιόντα του αλλά το κοινωνικό του έργο, δεν θα μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των κληρώσεων,  τα ωράρια λειτουργίας κλπ Είναι προφανές ότι η λύση αυτή θα έχει επιπτώσεις στα έσοδα του οργανισμού. Η μείωση της προσφοράς τυχερών παιχνιδιών με νομοθετικό- κανονιστικό τρόπο είναι προφανές ότι θα οδηγήσει ένα κομμάτι των παικτών σε αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων.

-Η δεύτερη επιλογή είναι η Κυβέρνηση να απελευθερώσει το μονοπώλιο σύμφωνα  με τις επιταγές της ΕΕ, για  ίση μεταχείριση σε όλους και να φορολογήσει τους πάντες χωρίς διακρίσεις.

Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση , δύο μήνες πριν την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών για τον ΟΠΑΠ επιλέγει την  πρώτη λύση. Τέλος στο πλαίσιο των αλλαγών που φέρνει η απόφαση του ΔΕΚ στην στρατηγική του οργανισμού,  δεν αποκλείεται να  επανεξεταστούν και αποφάσεις που η διοίκηση είχε παγώσει προσωρινά ενόψει της ιδιωτικοποίησης.

πηγή  :  www.newmoney.gr

Πώς ρίχνουν «στα βράχια» την πώληση του ΟΠΑΠ

Σενάρια ενοικίασης του οργανισμού, παρά τη σφοδρή αντίθεση της τρόικας. Νέα ανατροπή στο εγχείρημα πώλησης του ΟΠΑΠ φέρνει η κλιμάκωση της αβεβαιότητας αναφορικά με το μονοπώλιο του Οργανισμού, μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου -στο πλαίσιο σχετικής προσφυγής μεγάλων διαδικτυακών εταιρειών- να παραπέμψει την υπόθεση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο χρόνος που θα απαιτηθεί για να αποφανθεί το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας επί του θέματος ανατρέπει ουσιαστικά το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του διαγωνισμού από το ΤΑΙΠΕΔ και αναδεικνύει ένα σενάριο για μια μακροχρόνια μίσθωση του ΟΠΑΠ έναντι τιμήματος που δεν θα απέχει σημαντικά από αυτό που προβλεπόταν για την παραχώρηση του 33% του Οργανισμού. Πρόκειται για ένα σενάριο που σε ανύποπτη στιγμή είχε πέσει στο τραπέζι από συγκεκριμένα πολιτικά, επιχειρηματικά και εκδοτικά κέντρα.

Η πρόταση αυτή εξυπηρετεί έναν βασικό στόχο: να χαμηλώσει το τίμημα για την απόκτηση του ελέγχου του ΟΠΑΠ, κάτι που ευνοεί τα σχήματα που εκ των πραγμάτων δεν διέθεταν την απαιτούμενη οικονομική ισχύ για να κερδίσουν έναν διαγωνισμό όπου, βάσει των όρων, το βασικό κριτήριο ανάδειξης του νικητή είναι η οικονομική προσφορά. Καθώς ο πήχης χαμηλώνει, στο παιχνίδι μπαίνουν «μνηστήρες» οι οποίοι φιλοδοξούν να αξιοποιήσουν την επιρροή που διαθέτουν, προκειμένου να μεταβάλουν τους συσχετισμούς δυνάμεων στην κούρσα για τον έλεγχο του ΟΠΑΠ υπέρ τους.

Στην προσπάθεια αυτή, συμμάχους διαθέτουν εκδοτικά συγκροτήματα, που απολαμβάνουν σημαντική οικονομική στήριξη μέσω του ΟΠΑΠ με τη μορφή χορηγιών και διαφημιστικών κονδυλίων, και πολιτικά συμφέροντα, που είτε φιλοδοξούν να αποκτήσουν είτε διαθέτουν επί μακρόν ερείσματα στις αποφάσεις για τη διαχείριση των κονδυλίων της εταιρείας.

Μίσθωση

Αντί, λοιπόν, πώλησης, προτάσσεται ίο εξής: μακροχρόνια μίσθωση του Οργανισμού και παραχώρηση του management για περίοδο 20-25 ετών, με ένα τίμημα που προσεγγίζει τα 700 εκατ. ευρώ, ενώ το Δημόσιο θα διατηρήσει το ποσοστό του (34%) στο μετοχικό κεφάλαιο, ίο οποίο και θα μπορέσει να αξιοποιήσει μετά τη λήξη της συμφωνίας.

Με αυτόν τον τρόπο, υποστηρίζεται, και η κυβέρνηση εμφανίζει ένα σημαντικό έσοδο, στο πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων και των συμφωνηθέντων με την τρόικα, και «εξευμενίζονται» όσοι μιλούν για «ξεπούλημα» του ΟΠΑΠ στα τρέχοντα επίπεδα τιμών.
Η εκ νέου υποχώρηση της τιμής της μετοχής σε μια περίοδο που στο Χρηματιστήριο είχε ανακάμψει, επιστρέφοντας στα επίπεδα των 7 ευρώ (δηλαδή σε τιμές προ 12μήνου), φαίνεται να εξυπηρετεί τον σκοπό αυτό.

Καθώς ο ΟΠΑΠ συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρότατες ρυθμιστικές εκκρεμότητες, λόγω της αδυναμίας των αρμοδίων να διευθετήσουν οριστικά τα ζητήματα εναρμόνισης με την ευρωπαϊκή νομολογία (υπάρχουν ζητήματα που εστιάζονται στη συμφωνία για απόκτηση της άδειας εκμετάλλευσης 35.000 VLTs, πέραν του μονοπωλίου) και με δεδομένο ότι το κράτος επί της ουσίας πουλά το μονοπώλιο και τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί με την Ελληνική Δημοκρατία, η αβεβαιότητα εντείνεται και μαζί η ανησυχία των υποψήφιων επενδυτών για την τύχη του διαγωνισμού.

Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που η κυβέρνηση δεχόταν να μεταβάλει τον σχεδιασμό της, η τρόικα δεν συζητά καν το σενάριο μιας μίσθωσης, καθώς θεωρεί ότι, μετά τις τράπεζες, πρέπει να «κόψει» τις υπόγειες γέφυρες του χρήματος από και προς τον ΟΠΑΠ, ώστε να μειωθεί η ισχύς μιας επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ. στην οποία καταλογίζει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.

Στην κυβέρνηση έχει διαμηνυθεί σε όλους τους τόνους πως η πώληση του ΟΠΑΠ δεν είναι μια απλή αποκρατικοποίηση, κάτι που εκδηλώθηκε με τον πλέον εμφατικό τρόπο στις συσκέψεις στο Μαξίμου και στο υπ. Οικονομικών για την πορεία των αποκρατικοποιήσεων.

Το τελεσίγραφο της τρόικας δεν επιδέχεται παρερμηνειών, κάτι που καθιστά τη λύση της μίσθωσης ανεδαφική. Επιπλέον, καθώς ο στόχος, με βάση το αναθεωρημένο πρόγραμμα που απέστειλε η κυβέρνηση στην τρόικα, από την πώληση του 33% του ΟΠΑΠ. έχει ξεκάθαρα τεθεί στο 1 δισ. ευρώ. η διαφορά θα ανοίξει τον δρόμο για την επιβολή νέων μέτρων σε μια περίοδο που η κοινωνική ανοχή δείχνει να δοκιμάζεται...

πηγή  :  www.praktores.eu

5 Απριλίου η νέα προθεσμία για τους μνηστήρες του ΟΠΑΠ

Ο Νομοθετικός δαίδαλος που χαρακτηρίζει την ελληνική αγορά παιγνίων, σε συνδυασμό με τις διαδοχικές «παρεμβάσεις» από πλευράς του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σκιάζει τις εξελίξεις με φόντο την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ. Αν και η κυβέρνηση αισιοδοξεί ότι όλα θα τελειώσουν γρήγορα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που διατηρούν επιφυλάξεις. Ήδη η πρώτη παράταση στο χρονοδιάγραμμα της υποβολής των δεσμευτικών προσφορών για το «πακέτο» του 33% του ΟΠΑΠ είναι γεγονός. Διότι από τις 27 Μαρτίου πήγε τώρα στις 5 Απριλίου. Αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο και για νέα παράταση.

Το κρίσιμο στοιχείο για 7 μνηστήρες είναι το οικονομικό μοντέλο με βάση το οποίο θα λειτουργήσει ο ΟΠΑΠ μετά την ιδιωτικοποίηση.

Σημείο αιχμής αποτελεί ο διαδικτυακός τζόγος, καθώς ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί οριστικά, αν η κυβέρνηση θα ανοίξει την αγορά, δίνοντας άδειες σε ιδιώτες ή αν το προνόμιο αυτό θα εξακολουθήσει να το έχει ο ΟΠΑΠ ως μονοπώλιο. Εκ των πραγμάτων, η μελλοντική θέση της εταιρείας στην αγορά είναι εκείνη που θα κρίνει σε σημαντικό βαθμό τις εκτιμώμενες οικονομικές της επιδόσεις, από τις οποίες θα προκύψουν και τα τιμήματα των μνηστήρων που θα φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδικασίας.

Με άλλα λόγια, οι ενδιαφερόμενοι για τον ΟΠΑΠ θέλουν πρώτα να γνωρίζουν σε ποιο επίπεδο θα κινηθούν τα δικά τους προσδοκώμενα έσοδα και έπειτα να καταθέσουν τις προσφορές.

Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, σύντομα θα έρθει στη Βουλή ειδικό νομοσχέδιο το οποίο θα ξεκαθαρίζει το νέο νομικό πλαίσιο του ΟΠΑΠ, ενώ θα εκσυγχρονίζει και θα απλουστεύει πολλές διατάξεις που ανάγονται στο παρελθόν. Τότε δηλαδή που ο ΟΠΑΠ δεν ήταν εταιρεία, αλλά νομικό πρόσωπο...

Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου το «χαρτί» του ΟΠΑΠ δέχθηκε ισχυρές πιέσεις, στον απόηχο των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Επί του θέματος αυτού έγκυροι νομικοί παράγοντες λένε τα εξής:

■ Δεν είναι μια απόφαση που πρόκειται να εκτελεστεί, αλλά για απαντήσεις που δίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σε προδικαστικά ερωτήματα που έχει υποβάλει το ΣτΕ.

■ Η εξεταζόμενη υπόθεση αφορά το παρελθόν και συνεπώς ό,τι κι αν πει το ΣτΕ δεν έχει κανένα πρακτικό αντίκρισμα, αφού από το 2005 έως τώρα η αγορά έχει ήδη μεταρρυθμιστεί.

■ Η απόφαση είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τις θέσεις που έχουν εκφραστεί από τον γενικό εισαγγελέα. Δηλαδή, δικαιούται ένα κράτος να έχει το μονοπώλιο, καθώς δεν έχει υπάρξει σε επίπεδο κοινοτικού δικαίου μια συνολική ρύθμιση για την ευρωπαϊκή αγορά. Τίθενται βεβαίως κανόνες με βάση τους οποίους λειτουργεί το εθνικό μονοπώλιο. Επίσης, μπορεί ένα κράτος να μεταρρυθμίζει διαρκώς το υφιστάμενο πλαίσιο του μονοπωλίου, προκειμένου να εξασφαλίζει τη συμβατότητα με τις θέσεις της Ε.Ε.

Από τη δική του πλευρά, ο ΟΠΑΠ υποστηρίζει ότι το ελληνικό κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να απελευθερώσει την αγορά τυχερών παιγνίων. Επισημαίνει ακόμη ότι η συγκεκριμένη απόφαση «δικαιώνει τους κύριους άξονες της πολιτικής του ελληνικού Δημοσίου».

Παρά ταύτα, νομικοί παράγοντες τονίζουν ότι «το μονοπώλιο χτυπιέται συνεχώς. Μέχρι τώρα αντέχει, αλλά επειδή είναι δύσκολο "άθλημα" κάποια στιγμή μπορεί να πέσει».
Έτσι κι αλλιώς, το τοπίο είναι ακόμη θολό και για τις 24 εταιρείες που έχουν λάβει προσωρινή άδεια και μπορούν να διενεργούν διαδικτυακό στοίχημα.

Επίσης, είναι επί της ουσίας ακόμη στον «αέρα» η οριστική φραγή των ιντερνετικών εταιρειών. Κάτι τέτοιο εκτιμάται ότι θα γίνει τον προσεχή Απρίλιο, μετά τις αναμενόμενες οδηγίες της Ε. Ε.   

πηγή  :  www.praktores.eu

Το μέλλον του ΟΠΑΠ και του μονοπωλίου του

Στις 24 Ιανουαρίου 2013 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής ΔΕΕ) δημοσίευσε την απόφασή του στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις των αλλοδαπών εταιρειών Stanleybet International Ltd, William Hill Organization Ltd, William Hill pic (C-186/11) και Sportingbet pic (C-209/11) κατά του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και του υπουργού Πολιτισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Με την ανωτέρω απόφασή του, το ΔΕΕ απάντησε σε τρία προδικαστικά ερωτήματα τα οποία είχε υποβάλει το Συμβούλιο της Επικρατείας (εφεξής ΣτΕ), στο πλαίσιο εκδίκασης τριών (συναφών ως προς το αντικείμενο και τις νομικές βάσεις τους) αιτήσεων ακύρωσης κατά της εκ μέρους των ελληνικών αρχών σιωπηρής απόρριψης αιτήσεων των ανωτέρω αλλοδαπών εταιρειών, που αφορούσαν στη χορήγηση σε αυτές άδειας οργάνωσης αθλητικών στοιχημάτων στην ελληνική επικράτεια.

Αναπόφευκτα, αντικείμενο της μακροχρόνιας και πολυεπίπεδης δικαστικής διένεξης κατέστη η εν γένει συμβατότητα των διατάξεων του ν. 2433Λ996 και του άρθρου 27 του ν.
2843/2000 (δυνάμει των οποίων παρασχέθηκε και συμβατικά στην ΟΠΑΠ Α.Ε. το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχείρισης, οργάνωσης και λειτουργίας τυχερών παιγνίων στην Ελληνική επικράτεια) με τις διατάξεις της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής ΣΛΕΕ) που εγγυούνται την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και την ελευθερία εγκατάστασης, με κύρια σημεία διερεύνησης, αξιολόγησης και αναφοράς τους επιδιωκόμενους από τις ανωτέρω εθνικές κανονιστικές ρυθμίσεις σκοπούς, σε συνδυασμό με τον τρόπο εφαρμογής του μονοπωλίου εκ μέρους της ΟΠΑΠ Α.Ε., η οποία παρενέβη υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, τόσο ενώπιον του ΣτΕ όσο και ενώπιον του ΔΕΕ.

Αμέσως μετά τη δημοσίευση της απόφασης του ΔΕΕ, η τιμή της μετοχής της ΟΠΑΠ Α.Ε. στο Χρηματιστήριο Αθηνών ενδοσυνεδριακά κατέγραψε πτώση έως και 20,79%, ενώ η συνεδρίαση έκλεισε τελικά με σημαντικές απώλειες της τάξης τουπ ,46%, με τους επενδυτές να προδικάζουν και πρακτικά να προεξοφλούν αρνητικές επιπτώσεις της ανωτέρω απόφασης στο μονοπώλιο της ΟΠΑΠ Α.Ε. και στην αξία της, εν μέσω αρνητικών (στη συντριπτική τους πλειονότητα) δημοσιευμάτων στα ελληνικά και στα ξένα ΜΜΕ, με τον Bloomberg (και όχι μόνο) να προχωρεί στην προδήλως βεβιασμένη και νομικώς αδόκιμη εκτίμηση ότι το ΔΕΕ έκρινε το μονοπώλιο της ΟΠΑΠ Α.Ε. παράνομο, ως ασύμβατο με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής 'Ένωσης.

Η πραγματικότητα είναι ότι το ΔΕΕ, με την ανωτέρω απόφασή του, υπέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο μια σειρά από στοιχεία τα οποία το ΣτΕ, ως αρμόδιο εθνικό δικαστήριο, πρέπει (σε κάθε περίπτωση) να αξιολογήσει και να λάβει υπ' όψιν του στο πλαίσιο διαμόρφωσης της τελικής κρίσης του στη συγκεκριμένη υπόθεση. Πρωτίστως, όμως, το ΔΕΕ έθεσε μια σειρά από δεδομένα και παραμέτρους, που όχι μόνο εντείνουν τη νομική ανασφάλεια στην αγορά των τυχερών παιγνίων στην Ελλάδα και καθιστούν ακόμα πιο περίπλοκους τους νομικούς κινδύνους, με τους οποίους βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπο το μονοπώλιο της ΟΠΑΠ Α.Ε., αλλά και μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ευρισκόμενη σε εξέλιξη διαδικασία αποκρατικοποίησης της.

Συγκεκριμένα:

(α) Ακολουθώντας την πάγια νομολογία του, το ΔΕΕ έκρινε, για μία ακόμη φορά, ότι το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέτει σαφείς περιορισμούς, συγκεκριμένα όρια και αυστηρές προϋποθέσεις στο αποκλειστικό δικαίωμα μιας επιχείρησης (εν προκειμένω της ΟΠΑΠ Α.Ε.) να οργανώνει και να εκμεταλλεύεται τυχερά παίγνια και, ταυτόχρονα, επιβεβαίωσε ότι η Ελληνική Δημοκρατία, ως κράτος-μέλος, έχει τη διαχρονική υποχρέωση να συμμορφώνεται πλήρως με τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Ανεξαρτήτως της τελικής κρίσης του ΣτΕ στη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία πλέον αναμένεται με έντονο ενδιαφέρον, είναι απολύτως βέβαιο ότι η υπέρβαση ή μη εκ μέρους της ΟΠΑΠ Α.Ε. των ορίων αυτών και η εκπλήρωση ή μη των σχετικών προϋποθέσεων πρόκειται να καταστούν (αν όχι άμεσα, πάντως σε βάθος χρόνου) αντικείμενα νομικών διενέξεων μεταξύ της ΟΠΑΠ Α.Ε., της Ελληνικής Δημοκρατίας, των αρμόδιων αρχών και όσων επιχειρήσεων επιθυμούν ή θα επιχειρήσουν να παρέχουν αντίστοιχες υπηρεσίες στην ελληνική επικράτεια.

Με άλλα λόγια, ο τρόπος και οι λεπτομέρειες εφαρμογής στην πράξη του μονοπωλίου σε συγκεκριμένα τυχερά παίγνια από την ΟΠΑΠ ΑΕ. θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται υπό προσεκτική και συνεχή διερεύνηση, στοιχείο το οποίο διαχρονικά θα πρέπει να λαμβάνουν υπ'όψιν τους οι εκάστοτε διοικήσεις της ΟΠΑΠ Α.Ε., ειδικά (αλλά όχι περιοριστικά) κατά τη διαμόρφωση και τον καθορισμό των στρατηγικών επιλογών και δράσεων και της εμπορικής επικοινωνίας τους.

(β)Το ΔΕΕ έκρινε, επίσης, ότι ένα τόσο πε1Ρίριοριστικό μέτρο, όπως ένα μονοπώλιο, πρέπει, μεταξύ άλλων, να υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο εκ μέρους των δημοσίων αρχών.
Αναπόφευκτα ο έλεγχος αυτός θα εντοπιστεί, κυρίως αλλά όχι αποκλειστικώς, στη διαδικασία λήψης αποφάσεων από το Δ.Σ. της ΟΠΑΠ Α.Ε. και υλοποίησής τους, υπό το πρίσμα των στοιχείων και των στοχεύσεων (επιδιώξεων) που χαρακτηρίζουν το εθνικό κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας της. Η έκταση, η ένταση και το περιεχόμενο του ελέγχου αυτού, όπως και ο τυχόν μη έγκαιρος και ορθολογικός καθορισμός τους από την κυβέρνηση και τις αρμόδιες αρχές, αποτελούν στοιχεία τα οποία, στο πλαίσιο της διαδικασίας αποκρατικοποίησης της ΟΠΑΠ Α.Ε., θα επηρεάσουν τις αξιολογήσεις και τους σχεδιασμούς των ενδιαφερομένων - υποψηφίων αναδόχων και, τελικά, την αποτίμηση της ΟΠΑΠ Α.Ε.

(γ)Το ΔΕΕ έκρινε, τέλος, ότι σε περίπτωση που το ΣτΕ αποφασίσει ότι η εθνική νομοθεσία στον τομέα της οργάνωσης και εκμετάλλευσης τυχερών παιγνίων είναι ασυμβίβαστη με τις διατάξεις της ΣΛΕΕ περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και ελευθερίας εγκατάστασης, δεν μπορεί (λόγω της υπεροχής τού άμεσα εφαρμοστέου δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης) να συνεχίσει να εφαρμόζεται για μεταβατική περίοδο εθνική κανονιστική ρύθμιση περί κρατικού μονοπωλίου στον τομέα των τυχερών παιγνίων.

Στην περίπτωση αυτή είναι νομικά αδιαμφισβήτητο, αφενός, ότι οι αρμόδιες αρχές δεν είναι υποχρεωμένες να εκδώσουν τυχόν αιτηθείσες άδειες για την οργάνωση και την εκμετάλλευση τυχερών παιγνίων και, αφετέρου, ότι η Ελληνική Δημοκρατία δεν είναι υποχρεωμένη να απελευθερώσει την αγορά των τυχερών παιγνίων ή να προχωρήσει σε ελεγχόμενο έστω άνοιγμά της. Είναι, όμως, εξίσου αδιαμφισβήτητο, αφενός, ότι η ΟΠΑΠ Α.Ε. κινδυνεύει να βρεθεί αυτομάτως σε νομικό κενό ως προς το καθεστώς λειτουργίας της στην Ελλάδα και στην Κύπρο και, αφετέρου, ότι ο κίνδυνος για de facto και απολύτως ανεξέλεγκτο άνοιγμα της αγοράς τυχερών παιγνίων, έστω και προσωρινά, θα αυξηθεί κατακόρυφα.

Κατά τούτο είναι σαφές ότι ενώ η διαδικασία αποκρατικοποίησης της ΟΠΑΠ Α. Ε. πρόκειται να ολοκληρωθεί, σύμφωνα τουλάχιστον με το προσφάτως ανακοινωθέν χρονοδιάγραμμα, τον προσεχή Απρίλιο, υπάρχει πλέον σοβαρότατο ενδεχόμενο η κυβέρνηση να επιλέξει, είτε προληπτικά εντός των επομένων δύο μηνών, είτε (ακόμα χειρότερα) να υποχρεωθεί εκ των περιστάσεων, σε μεταγενέστερο της ολοκλήρωσης της διαδικασίας αποκρατικοποίησης χρόνο, να προχωρήσει σε εκτενή νομοθετική μεταρρύθμιση του μονοπωλιακού καθεστώτος λειτουργίας της ΟΠΑΠ Α.Ε., προκειμένου να εξασφαλίσει τη συμβατότητά του προς τις διατάξεις της ΣΛΕΕ.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, τα σχετικά κείμενα πρέπει να κοινοποιηθούν στη Γενική Διεύθυνση Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς έλεγχο της συμβατότητάς τους με τη ΣΛΕΕ, διαδικασία η οποία μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά χρονοβόρα και να πυροδοτήσει, ως επί το πλείστον συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις, νέο κύκλο καταγγελιών κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και, υπό προϋποθέσεις, ακόμη και σε διαδικασίες παραπομπής της στο ΔΕΕ.

Συναφώς, θα πρέπει να επισημανθεί το γεγονός ότι σειρά καταγγελιών κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, αφορούσε διατάξεις του ν. 4002/2011 για τη ρύθμιση της αγοράς παιγνίων (παιγνιομηχανήματα τύπου VLTs και διεξαγωγή τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου) ήδη εκκρεμούν ενώπιον της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως επίσης εκκρεμεί, ήδη από το 2007, διαδικασία για την παραπομπή της Ελληνικής Δημοκρατίας στο ΔΕΕ (Παράβαση 2007/4094 - Περιορισμοί στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών σχετικών με τυχερά παίγνια). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε, και μάλιστα κατ' επανάληψη, εκδηλώσει την πρόθεσή της να αναμείνει την ανωτέρω απόφαση του ΔΕΕ, ώστε να καθορίσει τη στάση της και να αποφασίσει για τις περαιτέρω ενέργειές της, πιθανότατα δε και για την ανάληψη άμεσων νομικών δράσεων κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας για μη συμμόρφωσή της με σειρά υποχρεώσεων που επιβάλλει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εν κατακλείδι, η ανωτέρω απόφαση του ΔΕΕ δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός, ούτε πρέπει να εκληφθεί από τους εμπλεκόμενους ως τέτοιο.

Αντίθετα, σύντομα θα αποδειχθεί ότι η βαρύτητά της είναι εξαιρετικά μεγάλη, ώστε να αποτελέσει την αφετηρία σημαντικών εξελίξεων, τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξελίξεις οι οποίες βραχυπρόθεσμα θα επηρεάσουν, ενδεχομένως καθοριστικά, την πορεία αποκρατικοποίησης της ΟΠΑΠ Α.Ε. και μακροπρόθεσμα θα καθορίσουν τις εν γένει προοπτικές της αγοράς τυχερών παιγνίων στην Ελλάδα.

Κατά τουτο, η κυβέρνηση καλείται πλέον άμεσα να αναλύσει διεξοδικά και με αντικειμενική προσέγγιση τα νέα δεδομένα, να επανεξετάσει ορθολογικά και συντεταγμένα τις προτεραιότητες και τις στοχεύσεις της και να αναπροσαρμόσει με τη δέουσα για τις περιστάσεις προσοχή, επιμέλεια και αποφασιστικότητα τη στρατηγική για την επίτευξη τους. Σε αντίθετη περίπτωση, είναι απολύτως βέβαιο ότι οι συνέπειες για την ΟΠΑΠ Α.Ε. και τους υπόλοιπους νομίμους παρόχους, για την αγορά τυχερών παιγνίων και, κυρίως, για την εθνική οικονομία θα είναι εξόχως αρνητικές.

πηγή  :  www.praktores.eu

Εντείνουν τα αμερικάνικα hedge fund ενόψει πώλησης του ΟΠΑΠ

Θέση που ξεπερνά τα 12 εκατομμύρια μετοχές, ποσοστό που αγγίζει το 4% του μετοχικού κεφαλαίου, έχει «χτίσει» τους τελευταίους μήνες το Baupost Group στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΠΑΠ.

Το αμερικανικό hedge fund, ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο με αξία χαρτοφυλακίου που ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ. είναι πλέον ο δεύτερος μεγαλύτερος ιδιωτικών συμφερόντων μέτοχος στον ΟΠΑΠ, πίσω από την Silchester international Investors που κατέχει το 6.7% του Οργανισμού.

To Baupost εμφανίζεται τους τελευταίους μήνες σταθερά ως αγοραστής μετοχών του ΟΠΑΠ από το ελληνικό Χρηματιστήριο, κάτι που εξηγεί και τη σημαντική άνοδο του τίτλου. Οι αγορές πραγματοποιούνται μέσω μεγάλου οίκου του εξωτερικού και, εάν συνεχιστούν, θεωρείται θέμα χρόνου η θέση του Baupost να υπερβεί το 5° ο. ποσοστό άνω του οποίου υπάρχει υποχρέωση επίσημης ενημέρωσης από τις εισηγμένες προς το Χρηματιστήριο Αθηνών.

Έμπειροι παρατηρητές της αγοράς θεωρούν βέβαιο πως η εμφάνιση του Baupost Group σχετίζεται άμεσα με την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ και τον εν εξελίξει διαγωνισμό, στον οποίο πέραν των παραδοσιακών διεκδικητών, συμμετέχουν hedge fund όπως η Third Point. Οι ίδιοι επισημαίνουν πως δεν αποκλείεται το Baupost να ενεργεί σε συνεννόηση με ένα ή περισσότερα από τα σχήματα που διεκδικούν το 33% του Οργανισμού. Σημειώνεται, δε, πως αν και το Baupost έχει πραγματοποιήσει τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα, είναι η πρώτη φορά που αγοράζει σε τέτοια έκταση σε μετοχή του ελληνικού Χρηματιστηρίου. Χθες, η μετοχή του ΟΠΑΠ έκλεισε με νέα σημαντική άνοδο (+5.14%) πλησιάζοντας εκ νέου τα 7 ευρώ.



πηγή  :  www.praktores.eu

Όρια στο μονοπώλιο του ΟΠΑΠ βάζει η Ε.Ε., αλλά...

Με την πρώτη ανάγνωση η απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. βάζει όρια στο μονοπώλιο του ΟΠΑΠ, κρίνοντας ότι αντιβαίνει την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Αλλά περαιτέρω ουδέν, καθώς εγείρει ζητήματα προστασίας των καταναλωτών, οπότε επαφίεται στην κυβέρνηση να λάβει αποφάσεις.

Μάλιστα, το Ευρ. Δικαστήριο αναφέρει ότι αν η ελευθέρωση της αγοράς αυτής θα αντέβαινε στο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως το οποίο το κράτος αυτό σκοπεί να διασφαλίσει, μπορεί να περιοριστεί στη μεταρρύθμιση του μονοπωλίου, ιδίως διά της υποβολής του σε αποτελεσματικό και αυστηρό έλεγχο.

Και καταλήγει: "Αν το κράτος μέλος επιλέξει την ελευθέρωση της αγοράς –η οποία δεν του επιβάλλεται κατ’ ανάγκην από το δίκαιο της Ένωσης– οφείλει να τηρεί τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας, καθώς και την υποχρέωση διαφάνειας (...)".

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι εταιρείες που προσέφυγαν κατά του ΟΠΑΠ στο Δικαστήριο της ΕΕ βρίσκουν θετική την απόφαση, η δε, μετοχή στο Χρηματιστήριο υποχωρεί πάνω από 14%.

Όλη η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου:

Το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέτει όρια στο αποκλειστικό δικαίωμα της ΟΠΑΠ να οργανώνει και να εκμεταλλεύεται τα τυχερά παίγνια στην Ελλάδα.

Αν παρά ταύτα το κράτος μέλος εκτιμά ότι η ελευθέρωση της αγοράς αυτής θα αντέβαινε στο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως το οποίο το κράτος αυτό σκοπεί να διασφαλίσει, μπορεί να περιοριστεί στη μεταρρύθμιση του μονοπωλίου, ιδίως διά της υποβολής του σε αποτελεσματικό και αυστηρό έλεγχο.

Στην Ελλάδα, η οργάνωση και λειτουργία των τυχερών παιγνίων και των δελτίων στοιχημάτων έχουν ανατεθεί για χρονικό διάστημα είκοσι ετών –μέχρι το 2020– στην ανώνυμη εταιρία ΟΠΑΠ (Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ), εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Το Ελληνικό Δημόσιο εγκρίνει τους σχετικούς με τις δραστηριότητες του ΟΠΑΠ κανονισμούς και παρακολουθεί τη διαδικασία διεξαγωγής των παιγνίων, αν και είναι σήμερα μειοψηφών μέτοχος (34%). Ο ΟΠΑΠ καθορίζει το μέγιστο ποσό στοιχηματισμού και κέρδους ανά δελτίο (και όχι ανά παίκτη) και έχει δικαίωμα δωρεάν χρήσεως έως και 10 % των προορισμένων για διαφημίσεις χώρων των σταδίων και γυμναστηρίων. Έχει επίσης επεκτείνει τις δραστηριότητές του στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Κύπρο.

Οι εταιρίες Stanleybet, William Hill και Sportingbet είναι εγκατεστημένες στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου διαθέτουν άδειες οργανώσεως τυχερών παιγνίων κατά το αγγλικό δίκαιο.


Οι εταιρίες αυτές άσκησαν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αιτήσεις ακυρώσεως κατά των εκ μέρους των ελληνικών αρχών σιωπηρών απορρίψεων των αιτήσεών τους να τους παρασχεθεί η άδεια οργανώσεως αθλητικών στοιχημάτων στην Ελλάδα.

Το ελληνικό δικαστήριο υπέβαλε ως εκ τούτου στο Δικαστήριο το ερώτημα αν αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης και ιδίως στις αρχές περί των θεμελιωδών ελευθεριών (της εγκαταστάσεως και της παροχής υπηρεσιών) η εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα λειτουργίας των παιγνίων σε έναν και μόνον οργανισμό. Παρατηρεί ότι, μολονότι σκοπός της εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως είναι ο περιορισμός της προσφοράς των παιγνίων και η καταπολέμηση της συναφούς προς τα παίγνια εγκληματικότητας, ο ΟΠΑΠ ασκεί επεκτατική εμπορική πολιτική.

Το Δικαστήριο, στη σημερινή απόφασή του, επισημαίνει κατ’ αρχάς ότι η εθνική κανονιστική ρύθμιση που θεσπίζει το μονοπώλιο του ΟΠΑΠ και απαγορεύει στους εγκατεστημένους εντός άλλου κράτους μέλους ανταγωνιστές να παρέχουν τα ίδια παίγνια εντός της ελληνικής επικράτειας συνεπάγεται περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών ή της ελευθερίας εγκαταστάσεως. Ως εκ τούτου, εξετάζει κατά πόσον ένας τέτοιος περιορισμός μπορεί να γίνει δεκτός κατά παρέκκλιση, για λόγους δημόσιας τάξεως, δημόσιας ασφάλειας και δημόσιας υγείας ή για επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος.

Στη συνέχεια, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η κανονιστική ρύθμιση των τυχερών παιγνίων περιλαμβάνεται μεταξύ των τομέων εκείνων στους οποίους υπάρχουν σημαντικές διαφορές ηθικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής φύσεως μεταξύ των κρατών μελών και, ελλείψει κοινοτικής εναρμονίσεως, σε κάθε κράτος μέλος εναπόκειται να εκτιμήσει, σύμφωνα με τη δική του κλίμακα αξιών, τις απαιτήσεις που συνεπάγεται η προστασία των διακυβευμένων συμφερόντων.

Συγκεκριμένα, όπως έχει ήδη αναγνωρίσει με τη νομολογία του, ο περιορισμός της προσφοράς των τυχερών παιγνίων και η καταπολέμηση της συναφούς προς τα παίγνια αυτά εγκληματικότητας μπορούν να δικαιολογήσουν περιορισμούς στις θεμελιώδεις ελευθερίες.

Το Δικαστήριο υπενθυμίζει εντούτοις ότι οι περιορισμοί τους οποίους επιβάλλουν τα κράτη μέλη πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις όσον αφορά τη τήρηση της αρχής της αναλογικότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, διασφαλίζοντας συγχρόνως την επίτευξη των προβαλλομένων σκοπών κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό.

Συνεπώς, στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να ελέγξει αν η εθνική κανονιστική ρύθμιση επιδιώκει πράγματι τον σκοπό της μειώσεως των δυνατοτήτων συμμετοχής σε παίγνια και της καταπολεμήσεως της συναφούς προς τα παίγνια αυτά εγκληματικότητας.

Το Δικαστήριο υποδεικνύει ωστόσο στο εθνικό δικαστήριο να λάβει υπόψη του, όσον αφορά τον πρώτο σκοπό, τα διάφορα στοιχεία του ρυθμιστικού πλαισίου και της πρακτικής λειτουργίας του ΟΠΑΠ, όπως είναι τα δικαιώματα και τα προνόμια που διαθέτει για τη διαφήμιση των παιγνίων και ο καθορισμός του μέγιστου ποσού στοιχηματισμού ανά δελτίο (και όχι ανά παίκτη). Όσον αφορά τον δεύτερο σκοπό, το αιτούν δικαστήριο θα πρέπει να ελέγξει αν υφίσταται πράγματι ο κρατικός έλεγχος, λαμβανομένου υπόψη ότι ένα τόσο περιοριστικό μέτρο όπως το μονοπώλιο πρέπει να υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο, ενώ στην περίπτωση του ΟΠΑΠ, ο οποίος είναι ανώνυμη εταιρία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, το Ελληνικό Δημόσιο έχει διατηρήσει ψήγματα μόνον εποπτείας.


Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο απαντά ότι αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία παρέχει σε έναν και μόνον οργανισμό το μονοπώλιο των τυχερών παιγνίων, χωρίς να μειώνει πράγματι τις δυνατότητες συμμετοχής σε παίγνια, εφόσον, αφενός, δεν περιορίζει τις δραστηριότητες στον τομέα αυτόν κατά συνεπή και συστηματικό τρόπο και, αφετέρου, δεν διασφαλίζει αυστηρό έλεγχο της επεκτάσεως των τυχερών παιγνίων αποκλειστικώς και μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.

Επιπλέον, το Δικαστήριο διευκρινίζει ότι, λόγω της υπεροχής του άμεσα εφαρμοστέου δικαίου της Ένωσης, δεν μπορεί να συνεχίσει να εφαρμόζεται για μεταβατική περίοδο εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία συνεπάγεται περιορισμούς ασυμβίβαστους προς την ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, οπότε οι εθνικές αρχές δεν μπορούν να μην αποφαίνονται, κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας περιόδου, επί αιτήσεων χορηγήσεως αδείας.

Στο πλαίσιο αυτής της ασύμβατης προς το δίκαιο της Ένωσης καταστάσεως, η Ελληνική Δημοκρατία έχει δύο δυνατότητες.

Αν εκτιμά ότι η ελευθέρωση της αγοράς των τυχερών παιγνίων αντιβαίνει στο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως το οποίο η Ελληνική Δημοκρατία σκοπεί να διασφαλίσει, μπορεί να περιοριστεί στη μεταρρύθμιση του υφισταμένου μονοπωλίου και στην υποβολή του σε αποτελεσματικό και αυστηρό έλεγχο εκ μέρους των δημοσίων αρχών.

Αντιθέτως, αν το κράτος μέλος επιλέξει την ελευθέρωση της αγοράς –η οποία δεν του επιβάλλεται κατ’ ανάγκην από το δίκαιο της Ένωσης– οφείλει να τηρεί τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας, καθώς και την υποχρέωση διαφάνειας. Ως εκ τούτου, η καθιέρωση ενός συστήματος προηγούμενης διοικητικής αδειοδοτήσεως πρέπει να στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια τα οποία δεν εισάγουν διακρίσεις, προκειμένου να μην είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί κατά τρόπο αυθαίρετο η εξουσία εκτιμήσεως των εθνικών αρχών.

ΥΠΟΜΝΗΣΗ: Η διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως παρέχει στα δικαστήρια των κρατών μελών τη δυνατότητα να υποβάλουν στο Δικαστήριο, στο πλαίσιο της ένδικης διαφοράς της οποίας έχουν επιληφθεί, ερώτημα σχετικό με την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης ή με το κύρος πράξεως οργάνου της Ένωσης.

Το Δικαστήριο δεν αποφαίνεται επί της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να επιλύσει τη διαφορά αυτή, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή δεσμεύει, ομοίως, άλλα εθνικά δικαστήρια ενώπιον των οποίων ανακύπτει παρόμοιο ζήτημα.

πηγή  :   fmvoice.eu

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ για το Μονοπώλιο ΟΠΑΠ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)  της 24ης Ιανουαρίου 2013 * «Άρθρα 43 και 49 ΕΚ – Εθνική κανονιστική ρύθμιση παρέχουσα αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχειρίσεως, οργανώσεως και λειτουργίας τυχερών παιγνίων σε μία μόνον επιχείρηση, έχουσα τη νομική μορφή εισηγμένης στο Χρηματιστήριο ανώνυμης εταιρίας – Διαφήμιση των τυχερών παιγνίων και επέκταση σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Έλεγχος ασκούμενος από το κράτος»

Στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C‑186/11 και C‑209/11, με αντικείμενο αιτήσεις προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα), με αποφάσεις της 21ης Ιανουαρίου 2011, που περιήλθαν στο Δικαστήριο, αντιστοίχως, στις 20 Απριλίου 2011 και στις 4 Μαΐου 2011, στις δίκες
 
Stanleybet International Ltd (C‑186/11),
William Hill Organization Ltd (C-186/11),
William Hill plc (C-186/11), 
Sportingbet plc (C‑209/11)
κατά
Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών,
Υπουργού Πολιτισμού,
παρισταμένης της εταιρίας:
Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ (ΟΠΑΠ),

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα),
συγκείμενο από τους L. Bay Larsen, προεδρεύοντα του τετάρτου τμήματος, J.-C. Bonichot, C. Toader (εισηγήτρια), A. Prechal και E. Jarašiūnas, δικαστές,
γενικός εισαγγελέας: J. Mazák
γραμματέας: L. Hewlett, κύρια υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 13ης Ιουνίου 2012, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:
η Stanleybet International Ltd, εκπροσωπούμενη από τους Γ. Δελλή, Π. Κακούρη και Γ. Τρουφάκο, δικηγόρους, καθώς και από τους R. A. Jacchia, I. Picciano, A. Terranova και D. Agnello, avvocati,
οι William Hill Organization Ltd και William Hill plc, εκπροσωπούμενες από τον Γ. Α. Αντωνακόπουλο, δικηγόρο,
η Sportingbet plc, εκπροσωπούμενη από τους Σ. Αλεξανδρή και Π. Ανέστη, δικηγόρους,
ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και ο Υπουργός Πολιτισμού, εκπροσωπούμενοι από τον Σ. Δέτση,
η ανώνυμη εταιρία Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ (ΟΠΑΠ), εκπροσωπούμενη από τους Γ. Γεραπετρίτη και Γ. Γανωτή, δικηγόρους,
η Ελληνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τις Γ. Παπαδάκη και Ε.-Μ. Μαμούνα, καθώς και από τους Ε. Συνοίκη και Ι. Μπακόπουλο,
η Βελγική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τις M. Jacobs και L. Van den Broeck, επικουρούμενες από τον P. Vlaemminck, advocaat,
η Πολωνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την D. Lutostańska καθώς και από τους P. Kucharski και M. Szpunar,
η Πορτογαλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την A. Silva Coelho,
η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τη Μ. Πατακιά και τον I. Rogalski,
αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 20ής Σεπτεμβρίου 2012,

εκδίδει την ακόλουθη Απόφαση

Οι αιτήσεις προδικαστικής αποφάσεως αφορούν την ερμηνεία των άρθρων 43 ΕΚ και 49 ΕΚ.
Οι αιτήσεις αυτές υποβλήθηκαν στο πλαίσιο δύο ενδίκων διαφορών μεταξύ, η μεν πρώτη (C‑186/11), της Stanleybet International Ltd (στο εξής: Stanleybet) καθώς και των William Hill Organization Ltd και William Hill plc (στο εξής, από κοινού: William Hill), η δε δεύτερη (C‑209/11), της Sportingbet plc (στο εξής: Sportingbet), αφενός, και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και του Υπουργού Πολιτισμού, αφετέρου, όσον αφορά τη σιωπηρή αρνητική απάντηση των ελληνικών αρχών στις αιτήσεις που υπέβαλαν η Stanleybet, η William Hill και η Sportingbet προκειμένου να τους χορηγηθούν άδειες παροχής υπηρεσιών στοιχημάτων στην Ελλάδα, ο δε Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ (ΟΠΑΠ) (στο εξής: ΟΠΑΠ) είναι παρεμβαίνων σε εκάστη των δύο αυτών ενδίκων διαφορών.

Το νομικό πλαίσιο
Το ελληνικό δίκαιο
Ο νόμος 2433/1996
Από την αιτιολογική έκθεση του νόμου 2433/1996 (ΦΕΚ A΄ 180), ο οποίος καθιέρωσε το κρατικό μονοπώλιο στον τομέα της οργανώσεως τυχερών παιγνίων, προκύπτει ότι κύριος σκοπός της ρυθμίσεως αυτής είναι η πάταξη των παράνομων στοιχημάτων, τα οποία «έχουν λάβει τη μορφή επιδημίας τα τελευταία χρόνια [στην Ελλάδα]», δευτερεύων δε σκοπός είναι η ανάγκη αυξήσεως των εσόδων για τον αθλητισμό. Περαιτέρω, στην αιτιολογική έκθεση τονίζεται ότι «κρίνεται ακόμη αναγκαίο να καθιερωθεί δελτίο για όλες τις μορφές παιχνιδιών [...] έτσι ώστε να καταστεί πιο αποτελεσματική η πάταξη των παράνομων παιχνιδιών [στην Ελλάδα], τα οποία, εκτός των άλλων, έχουν σαν άμεση συνέπεια την εξαγωγή συναλλάγματος, αφού οι εταιρείες που διεξάγουν σήμερα παράνομα παιχνίδια στην Ελλάδα συνεργάζονται με ξένες εταιρείες και δέχονται και τέτοια στοιχήματα για λογαριασμό τους».

Τα άρθρα 2 και 3 του νόμου αυτού έχουν ως εξής:
«Άρθρο 2
1.         Με προεδρικό διάταγμα [...] επιτρέπεται η έκδοση δελτίου στοιχημάτων “προκαθορισμένης ή μη απόδοσης” στα πάσης φύσεως ατομικά ή ομαδικά παιχνίδια, όπως και σε γεγονότα η φύση των οποίων προσφέρεται για διεξαγωγή στοιχήματος. […] Διαχειριστής του σχετικού δελτίου ορίζεται ο [ΟΠΑΠ] [...].
2.         Όποιος χωρίς δικαίωμα διεξάγει [...] στοίχημα, […] τιμωρείται με ποινή φυλάκισης [...].
Άρθρο 3
1.         Η ετήσια δαπάνη διαφήμισης των παιχνιδιών [...] που διοργανώνει ο ΟΠΑΠ ή όσων πρόκειται να διοργανώσει στο μέλλον επιμερίζεται αναλογικά μεταξύ του ΟΠΑΠ και των άλλων φορέων που συμμετέχουν στα δικαιώματα από κάθε παιχνίδι του ΟΠΑΠ […].
5.         Ο [ΟΠΑΠ] μπορεί να χρησιμοποιεί έως και 10 % των χώρων των εθνικών, δημοτικών και κοινοτικών σταδίων και γυμναστηρίων, που είναι προορισμένοι για διαφήμιση, προκειμένου να αναρτά πινακίδες για τη διαφήμιση των προϊόντων του, χωρίς υποχρέωση καταβολής αμοιβής [...].»
Το προεδρικό διάταγμα 228/1999
Τα άρθρα 1 και 2 του προεδρικού διατάγματος 228/1999 (ΦΕΚ A΄ 193) ορίζουν τα εξής:
«Άρθρο 1
Συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία [ΟΠΑΠ]. Η εταιρεία λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας [...].
Άρθρο 2
1.         Σκοπός [του ΟΠΑΠ] είναι:
α)        Η οργάνωση, η λειτουργία και η διεξαγωγή από την εταιρεία ή σε συνεργασία με τρίτους των παιχνιδιών ΠΡΟ-ΠΟ [...] καθώς και κάθε άλλου τυχερού παιχνιδιού που στο μέλλον ήθελε αποφασίσει το Δ.Σ. σε ολόκληρη τη χώρα και εκτός αυτής για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου [...].
β)        Η διαχείριση των ανωτέρω παιχνιδιών, αλλά και όσων πρόκειται να διεξαχθούν στο μέλλον, ασκείται κατ’ αποκλειστικότητα από την εταιρεία [ΟΠΑΠ] για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου.
[...]»
Ο νόμος 2843/2000
Το άρθρο 27 του νόμου 2843/2000 (ΦΕΚ A΄ 219), όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο 2912/2001 (ΦΕΚ A΄ 94, στο εξής: νόμος 2843/2000), έχει ως εξής:
«Άρθρο 27
1.         Το Δημόσιο δύναται να διαθέτει σε επενδυτές μέσω του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών ποσοστό έως σαράντα εννέα τοις εκατό (49 %) του εκάστοτε μετοχικού κεφαλαίου της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία [ΟΠΑΠ].
2.         α)        Με σύμβαση, που συνάπτεται μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, εκπροσωπουμένου από τους Υπουργούς Οικονομικών και Πολιτισμού, αρμόδιο για θέματα αθλητισμού [...], και του ΟΠΑΠ, παραχωρείται για χρονικό διάστημα είκοσι (20) ετών το αποκλειστικό δικαίωμα της διεξαγωγής, διαχείρισης, οργάνωσης και λειτουργίας από τον ΟΠΑΠ των παιγνιδιών που διεξάγονται σήμερα από αυτόν, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, καθώς και των παιγνιδιών “ΜΠΙΝΓΚΟ ΛΟΤΤΟ”, “ΚΙΝΟ” [...].
β)        Με απόφαση του Δ.Σ. του ΟΠΑΠ που εγκρίνεται από τους Υπουργούς Οικονομικών και Πολιτισμού, αρμόδιου για θέματα αθλητισμού, εκδίδεται Κανονισμός Διεξαγωγής για κάθε παιχνίδι του ΟΠΑΠ, με τον οποίο ρυθμίζονται θέματα σχετικά με το αντικείμενο των παιγνιδιών, την εν γένει οργάνωση και λειτουργία τους, τους οικονομικούς όρους διεξαγωγής των παιγνιδιών και, ιδίως, τα ποσοστά που αποδίδονται ως κέρδος στους παίκτες, τα ποσοστά κερδών κατά κατηγορία νικητών, την τιμή της στήλης και τα ποσοστά προμήθειας των πρακτόρων [...].
γ)         Στη σύμβαση της παραγράφου 2α ορίζονται οι όροι άσκησης από τον ΟΠΑΠ και της τυχόν ανανέωσης του δικαιώματος που προβλέπεται στην παράγραφο αυτή, το αντάλλαγμα για την παραχώρηση του δικαιώματος αυτού, ο τρόπος καταβολής του, οι ειδικότερες υποχρεώσεις του ΟΠΑΠ και, ιδιαίτερα, οι σχετικές με τις αρχές της διαφάνειας των ακολουθούμενων διαδικασιών διεξαγωγής των παιγνιδιών και της προστασίας της κοινωνικής τάξεως και των παικτών [...].
9.         α)        Σε περίπτωση που επιτραπεί από τον νόμο η διεξαγωγή οποιουδήποτε νέου παιγνιδιού, εκτός από τα αναφερόμενα στην παράγραφο 2α, συγκροτείται [...] ειδική Επιτροπή, με έργο τη διαμόρφωση των όρων και προϋποθέσεων και του καθορισμού του ανταλλάγματος για την παραχώρηση διεξαγωγής του παιγνιδιού στον ΟΠΑΠ. […] Εάν ο ΟΠΑΠ αρνηθεί να αναλάβει τη διεξαγωγή του παιγνιδιού […] το Δημόσιο μπορεί να αναλάβει το ίδιο τη διεξαγωγή του. Εάν η διεξαγωγή του συγκεκριμένου παιγνιδιού επιτραπεί να ανατεθεί σε τρίτο, το αντάλλαγμα δεν μπορεί να είναι κατώτερο από αυτό που προτάθηκε στον ΟΠΑΠ. Ειδικά για κάθε μελλοντικό παιγνίδι που αφορά αθλητικά γεγονότα, η διεξαγωγή τους μπορεί να γίνει αποκλειστικά και μόνο από τον ΟΠΑΠ.»

Ο νόμος 3336/2005
Το άρθρο 14, παράγραφος 1, του νόμου 3336/2005 (ΦΕΚ A΄ 96) τροποποίησε το άρθρο 27 του νόμου 2843/2000, το οποίο προβλέπει έκτοτε τα ακόλουθα:
«Το Δημόσιο δύναται να διαθέτει σε επενδυτές μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών ποσοστό έως εξήντα έξι τοις εκατό (66 %) του εκάστοτε μετοχικού κεφαλαίου της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία [ΟΠΑΠ].
Το ποσοστό συμμετοχής του Δημοσίου στο εκάστοτε μετοχικό κεφάλαιο της Ο.Π.Α.Π. Α.Ε δεν δύναται να είναι κατώτερο του 34 %.»

Ο νόμος 3429/2005
Από το άρθρο 20 του νόμου 3429/2005 (ΦΕΚ A΄ 314) προκύπτει ότι το δικαίωμα του Δημοσίου να διορίζει την πλειοψηφία των μελών του διοικητικού συμβουλίου καταργήθηκε.

Οι διαφορές των κυρίων δικών και τα προδικαστικά ερωτήματα
Η Stanleybet, η William Hill και η Sportingbet είναι εταιρίες που εδρεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου διαθέτουν άδεια οργανώσεως τυχερών παιγνίων.
Όπως προκύπτει από τις αποφάσεις περί παραπομπής, στην Ελλάδα, με τους νόμους 2433/1996 και 2843/2000, καθώς και με τη σύμβαση που συνήφθη μεταξύ του ΟΠΑΠ και του Ελληνικού Δημοσίου το 2000, το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχειρίσεως, οργανώσεως και λειτουργίας των τυχερών παιγνίων και των δελτίων στοιχημάτων σταθερής ή μη αποδόσεως παραχωρήθηκε στον ΟΠΑΠ για χρονικό διάστημα είκοσι ετών, δηλαδή μέχρι το 2020.
Ο ΟΠΑΠ, αρχικώς δημόσια επιχείρηση ανήκουσα κατά 100 % στο Ελληνικό Δημόσιο, μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρία το 1999 και εισήχθη στο Χρηματιστήριο Αθηνών το 2001, το δε Δημόσιο διατήρησε, κατόπιν της εν λόγω εισαγωγής στο Χρηματιστήριο, το 51 % του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΠΑΠ.

Το 2005, το Δημόσιο αποφάσισε να καταστεί μειοψηφών μέτοχος, διατηρώντας μόνον το 34 % των μετοχών του ΟΠΑΠ. Από της ενάρξεως ισχύος του νόμου 3336/2005, μολονότι το Ελληνικό Δημόσιο διατηρούσε πλέον μόνον μειοψηφικό ποσοστό των μετοχών του ΟΠΑΠ, είχε παρά ταύτα το δικαίωμα να διορίζει την πλειοψηφία των μελών του διοικητικού συμβουλίου της εταιρίας αυτής. Το δικαίωμα αυτό καταργήθηκε με το άρθρο 20 του νόμου 3429/2005, καθόσον το προνόμιο αυτό αντέβαινε στον κωδικοποιημένο νόμο 2190/1920 περί ανωνύμων εταιριών (ΦΕΚ A΄ 37), δεδομένου ότι ο νόμος αυτός προβλέπει ότι τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου των ανωνύμων εταιριών εκλέγονται αποκλειστικώς και μόνον από τη γενική συνέλευση.

Το Ελληνικό Δημόσιο εξακολούθησε, όμως, να ασκεί εποπτεία επί του ΟΠΑΠ, ιδίως με την έγκριση των σχετικών με τις δραστηριότητές του κανονισμών και την παρακολούθηση της διαδικασίας διεξαγωγής των παιγνίων. Ωστόσο, κατά τη γνώμη της πλειοψηφίας των μελών του αιτούντος δικαστηρίου, υπάρχουν ψήγματα μόνον κρατικής εποπτείας επί του ΟΠΑΠ.

Ο ΟΠΑΠ έχει επεκτείνει τη δραστηριότητά του τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, στις 31 Μαρτίου 2005, ο ΟΠΑΠ είχε ήδη ιδρύσει 206 πρακτορεία στην Κύπρο, βάσει σχετικής ελληνοκυπριακής συμφωνίας. Εξάλλου, προκειμένου να αναπτύξει τις δραστηριότητές του στην Κύπρο, ο ΟΠΑΠ ίδρυσε το 2003 την εταιρία ΟΠΑΠ Κύπρου και το 2004 την εταιρία ΟΠΑΠ International.

Δεν αμφισβητείται ότι ο ΟΠΑΠ καθορίζει το μέγιστο ποσό στοιχηματισμού και κέρδους ανά δελτίο και όχι ανά παίκτη και ότι, για τη διαφήμιση των τυχερών παιγνίων τα οποία οργανώνει, απολαύει προνομιακών όρων, δεδομένου ότι έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί δωρεάν έως και 10 % των προορισμένων για διαφημίσεις χώρων των εθνικών, δημοτικών και κοινοτικών σταδίων και γυμναστηρίων.

Στις 25 Νοεμβρίου 2004 η Stanleybet άσκησε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά της εκ μέρους των ελληνικών αρχών σιωπηρής απορρίψεως της αιτήσεώς της που αφορούσε την άδεια οργανώσεως, στην ελληνική επικράτεια, αθλητικών στοιχημάτων. Δύο άλλες αιτήσεις ακυρώσεως με παρόμοιο αντικείμενο ασκήθηκαν ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, αντιστοίχως, από τη William Hill, στις 18 Ιουλίου 2007, και από τη Sportingbet, στις 5 Ιανουαρίου 2007, δεδομένου ότι η τελευταία είχε επίσης ζητήσει να της παρασχεθεί η άδεια οργανώσεως των τυχερών παιγνίων που υπήρχαν ήδη στην ελληνική αγορά. Ο ΟΠΑΠ άσκησε παραδεκτώς παρέμβαση στις δίκες αυτές.

Κατά την άποψη της πλειοψηφίας των μελών του αιτούντος δικαστηρίου, η επίμαχη στις κύριες δίκες εθνική κανονιστική ρύθμιση, η οποία παρέχει μονοπώλιο στον ΟΠΑΠ, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογημένη, υπό το πρίσμα των άρθρων 43 ΕΚ και 49 ΕΚ. Κατά την άποψη της πλειοψηφίας, η εθνική ρύθμιση που δημιούργησε την κατάσταση αυτή δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανάγκη μειώσεως, κατά τρόπο συνεπή και αποτελεσματικό, της προσφοράς τυχερών παιγνίων και περιορισμού των συναφών δραστηριοτήτων. Ένας τέτοιος περιορισμός ωσαύτως δεν δικαιολογείται από τον προβαλλόμενο σκοπό της πατάξεως της συναφούς προς τα τυχερά παίγνια εγκληματικότητας, δεδομένου ότι, κατά την άποψη της πλειοψηφίας των μελών του αιτούντος δικαστηρίου, η επέκταση του τομέα των τυχερών παιγνίων στην Ελλάδα δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ελεγχόμενη.

Κατά την άποψη της μειοψηφίας των μελών του αιτούντος δικαστηρίου, το μονοπώλιο το οποίο δημιουργεί η επίμαχη στις κύριες δίκες κανονιστική ρύθμιση είναι δικαιολογημένο υπό το πρίσμα των άρθρων 43 ΕΚ και 49 ΕΚ, δεδομένου ότι ο κύριος σκοπός τον οποίο επιδιώκει η ρύθμιση αυτή δεν είναι η μείωση της προσφοράς των τυχερών παιγνίων, αλλά η πάταξη της συναφούς προς τα παίγνια αυτά εγκληματικότητας, σκοπός ο οποίος επιδιώκεται με μια πολιτική ελεγχόμενης επεκτάσεως στον τομέα των τυχερών παιγνίων.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα τρία προδικαστικά ερωτήματα:
«1)      Είναι συμβατή με τις διατάξεις των άρθρων 43 και 49 της Συνθήκης ΕΚ εθνική ρύθμιση η οποία, προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του περιορισμού της προσφοράς τυχερών παιχνιδιών, παραχωρεί το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχείρισης, οργάνωσης και λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών σε μία μόνον επιχείρηση, η οποία έχει τη μορφή ανώνυμης εταιρείας και είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο, όταν, μάλιστα, επιπλέον, η επιχείρηση αυτή διαφημίζει τα τυχερά παιχνίδια που οργανώνει, επεκτείνεται σε χώρες του εξωτερικού, οι παίκτες συμμετέχουν ελεύθερα και το μέγιστο ποσό στοιχηματισμού και κέρδους ορίζεται ανά δελτίο και όχι ανά παίκτη;
2)        Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, είναι συμβατή με τις διατάξεις των άρθρων 43 και 49 της Συνθήκης ΕΚ εθνική ρύθμιση η οποία, επιδιώκοντας, αυτοτελώς, την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, μέσω της ασκήσεως ελέγχου επί των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον εν λόγω τομέα, ώστε να διασφαλισθεί ότι οι δραστηριότητες αυτές ασκούνται μόνον εντός ελεγχομένων κυκλωμάτων, παραχωρεί το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχείρισης, οργάνωσης και λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών σε μία μόνον επιχείρηση, ακόμη και όταν η παραχώρηση αυτή έχει ως παράλληλο αποτέλεσμα την χωρίς περιορισμό ανάπτυξη της σχετικής προσφοράς; Ή θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, και προκειμένου ο εν λόγω περιορισμός να θεωρηθεί πρόσφορος για την επίτευξη του σκοπού της καταπολεμήσεως της εγκληματικότητας, η ανάπτυξη της προσφοράς να είναι, πάντως, ελεγχόμενη, δηλαδή τόση και μόνον όση απαιτείται για την εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού; Σε περίπτωση δε που η ανάπτυξη αυτή πρέπει, οπωσδήποτε, να είναι ελεγχόμενη, μπορεί να θεωρηθεί ως ελεγχόμενη, από της απόψεως αυτής, η ανάπτυξη, αν η παραχώρηση αποκλειστικού δικαιώματος στον εν λόγω τομέα γίνεται σε έναν οργανισμό με τα χαρακτηριστικά που εκτέθηκαν στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα; Τέλος, σε περίπτωση κατά την οποία η παραχώρηση του εν λόγω αποκλειστικού δικαιώματος θεωρηθεί ότι οδηγεί σε ελεγχόμενη ανάπτυξη της προσφοράς των τυχερών παιχνιδιών, η εν λόγω παραχώρηση σε μία και μόνη επιχείρηση υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο, υπό την έννοια ότι ο ίδιος σκοπός μπορεί να εξυπηρετηθεί, λυσιτελώς, και με την παραχώρηση του δικαιώματος αυτού σε περισσότερες από μία επιχειρήσεις;
3)        Αν, κατόπιν των ανωτέρω δύο προδικαστικών ερωτημάτων, κριθεί ότι η παραχώρηση, με τις κρίσιμες εν προκειμένω εθνικές διατάξεις, αποκλειστικού δικαιώματος διεξαγωγής, διαχείρισης, οργάνωσης και λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών δεν είναι συμβατή με τα άρθρα 43 και 49 της Συνθήκης ΕΚ:
α)        Είναι ανεκτό, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών της Συνθήκης, να μην εξετάζουν οι εθνικές αρχές, κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, αναγκαίας για να θεσπισθούν συμβατές με τη Συνθήκη ΕΚ ρυθμίσεις, αιτήσεις αναλήψεως σχετικών δραστηριοτήτων υποβαλλόμενες από πρόσωπα εγκατεστημένα νομίμως σε άλλα κράτη μέλη;
β)        Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, βάσει ποίων κριτηρίων καθορίζεται η διάρκεια της μεταβατικής αυτής περιόδου;
γ)         Αν δεν συγχωρείται μεταβατική περίοδος, βάσει ποίων κριτηρίων πρέπει να κρίνονται από τις εθνικές αρχές οι σχετικές αιτήσεις;»

Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

Επί του πρώτου και του δευτέρου ερωτήματος

Με το πρώτο και το δεύτερο ερώτημα, τα οποία πρέπει να εξετασθούν από κοινού, το αιτούν δικαστήριο ζητεί κατ’ ουσίαν να διευκρινισθεί αν τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ έχουν την έννοια ότι αντιβαίνει προς αυτά εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, η οποία παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχειρίσεως, οργανώσεως και λειτουργίας των τυχερών παιγνίων σε έναν και μόνον οργανισμό, όταν, μολονότι σκοπός της εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως είναι είτε ο περιορισμός της προσφοράς τυχερών παιγνίων είτε η καταπολέμηση της συναφούς προς τα τυχερά παίγνια εγκληματικότητας, η επιχείρηση στην οποία έχει χορηγηθεί αυτό το αποκλειστικό δικαίωμα ασκεί επεκτατική εμπορική πολιτική.
Δεν αμφισβητείται ότι κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους όπως η περιγραφόμενη από το αιτούν δικαστήριο συνιστά περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών την οποία εγγυάται το άρθρο 49 ΕΚ ή της ελευθερίας εγκαταστάσεως την οποία εγγυάται το άρθρο 43 ΕΚ, καθόσον θεσπίζει το μονοπώλιο του ΟΠΑΠ και απαγορεύει στους παρέχοντες υπηρεσίες όπως η Stanleybet, η William Hill και η Sportingbet, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι εντός άλλου κράτους μέλους, να παρέχουν τυχερά παίγνια εντός της ελληνικής επικράτειας (βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2010, C‑316/07, C-358/07 έως C-360/07, C-409/07 και C-410/07, Stoß κ.λπ., Συλλογή 2010, σ. I-8069, σκέψη 68 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
Πρέπει, ωστόσο, να εκτιμηθεί κατά πόσον ένας τέτοιος περιορισμός μπορεί να γίνει δεκτός ως μέτρο παρεκκλίσεως, για λόγους δημόσιας τάξεως, δημόσιας ασφάλειας και δημόσιας υγείας, οι οποίοι ρητώς προβλέπονται στα άρθρα 45 ΕΚ και 46 ΕΚ και έχουν εφαρμογή και στον τομέα της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών δυνάμει του άρθρου 55 ΕΚ, ή δικαιολογείται, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος (απόφαση της 19ης Ιουλίου 2012, C-470/11, Garkalns, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 35 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Πράγματι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, οι περιορισμοί της δραστηριότητας τυχερών παιγνίων μπορούν να δικαιολογηθούν για επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος, όπως η προστασία των καταναλωτών και η αποτροπή της απάτης και της παροτρύνσεως των πολιτών σε υπερβολική δαπάνη συνδεόμενη με τα τυχερά παίγνια (προπαρατεθείσα απόφαση Garkalns, σκέψη 39 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Συναφώς, το Δικαστήριο έχει επανειλημμένως κρίνει ότι η κανονιστική ρύθμιση περί τυχερών παιγνίων περιλαμβάνεται μεταξύ των τομέων εκείνων στους οποίους υπάρχουν σημαντικές διαφορές ηθικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής φύσεως μεταξύ των κρατών μελών. Ελλείψει συναφούς κοινοτικής εναρμονίσεως, σε κάθε κράτος μέλος εναπόκειται να εκτιμήσει, στους τομείς αυτούς, σύμφωνα με τη δική του κλίμακα αξιών, τις απαιτήσεις που συνεπάγεται η προστασία των διακυβευομένων συμφερόντων (απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2009, C-42/07, Liga Portuguesa de Futebol Profissional και Bwin International, Συλλογή 2009, σ. I-7633, σκέψη 57 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Εν προκειμένω, όσον αφορά τους σκοπούς που έχουν δηλωθεί ως επιδιωκόμενοι από την επίμαχη στις κύριες δίκες κανονιστική ρύθμιση, δηλαδή τον περιορισμό της προσφοράς τυχερών παιγνίων και την καταπολέμηση της συναφούς προς τα παίγνια αυτά εγκληματικότητας, διά της εντάξεως των παιγνίων αυτών εντός του πλαισίου μιας ελεγχόμενης επεκτάσεως, υπενθυμίζεται ότι οι σκοποί αυτοί συγκαταλέγονται μεταξύ των λόγων που κατά τη νομολογία είναι ικανοί να δικαιολογήσουν περιορισμούς στις θεμελιώδεις ελευθερίες στον τομέα των τυχερών παιγνίων (βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2012, C-72/10 και C-77/10, Costa και Cifone που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 61 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
Πάντως, ο προσδιορισμός των σκοπών τους οποίους επιδιώκει πράγματι η επίμαχη εθνική κανονιστική ρύθμιση, στο πλαίσιο υποθέσεως της οποίας έχει επιληφθεί το Δικαστήριο βάσει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο (βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 15ης Σεπτεμβρίου 2011, C‑347/09, Dickinger και Ömer, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 51).

Εξάλλου, υπενθυμίζεται ότι οι περιορισμοί τους οποίους επιβάλλουν τα κράτη μέλη πρέπει να πληρούν τις απορρέουσες από τη νομολογία του Δικαστηρίου προϋποθέσεις όσον αφορά την τήρηση της αρχής της αναλογικότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων. Μια εθνική νομοθεσία είναι κατάλληλη να διασφαλίσει την επίτευξη του προβαλλόμενου σκοπού μόνον αν σκοπεί πράγματι στην επίτευξή του κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό (βλ., υπό την έννοια αυτή, προπαρατεθείσα απόφαση Liga Portuguesa de Futebol Profissional και Bwin International, σκέψεις 59 έως 61 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Το γεγονός και μόνον ότι ένα κράτος μέλος επέλεξε ένα σύστημα προστασίας διαφορετικό από εκείνο που υιοθέτησε άλλο κράτος μέλος δεν μπορεί να επηρεάσει την εκτίμηση της αναλογικότητας των αποφάσεων που έχουν ληφθεί στον τομέα αυτόν. Οι αποφάσεις αυτές πρέπει να αξιολογούνται μόνον υπό το πρίσμα των σκοπών που επιδιώκουν οι αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους και του επιπέδου της προστασίας που επιθυμούν να διασφαλίσουν (απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, C-176/11, HIT και HIT LARIX, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 25 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Κατά συνέπεια, κράτος μέλος το οποίο επιδιώκει τη διασφάλιση ενός ιδιαιτέρως υψηλού επιπέδου προστασίας μπορεί βασίμως να κρίνει, όπως έχει δεχθεί το Δικαστήριο με τη νομολογία του, ότι μόνον η χορήγηση αποκλειστικών δικαιωμάτων σε έναν μόνον οργανισμό που υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο εκ μέρους των δημοσίων αρχών επιτρέπει στις εν λόγω αρχές να θέσουν υπό έλεγχο τους κινδύνους που ενέχει ο τομέας των τυχερών παιγνίων και να επιδιώκουν τον σκοπό που συνίσταται στην αποτροπή της παροτρύνσεως των καταναλωτών να υποβάλλονται σε υπερβολικά υψηλές δαπάνες συνδεόμενες με τα τυχερά παίγνια και στην καταπολέμηση της εξαρτήσεως από αυτά κατά αρκούντως αποτελεσματικό τρόπο (βλ. απόφαση της 30ής Ιουνίου 2011, C-212/08, Zeturf, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 41).

Πράγματι, καθόσον τηρούν την προαναφερθείσα επιταγή περί αναλογικότητας, οι εθνικές δημόσιες αρχές μπορούν θεμιτώς να κρίνουν ότι, εφόσον, ασκώντας τον έλεγχο επί του οργανισμού στον οποίο έχει ανατεθεί το μονοπώλιο, διαθέτουν πρόσθετα μέσα που τους επιτρέπουν να επηρεάζουν τη συμπεριφορά αυτού πέραν των ρυθμιστικών μηχανισμών και νομικών ελέγχων, έχουν τη δυνατότητα να διασφαλίζουν καλύτερο έλεγχο της προσφοράς τυχερών παιγνίων και καλύτερες εγγυήσεις αποτελεσματικότητας κατά την εφαρμογή της πολιτικής τους σε σχέση με την περίπτωση ασκήσεως των δραστηριοτήτων αυτών από ιδιωτικές επιχειρήσεις υπό συνθήκες ανταγωνισμού, ακόμα και αν αυτές οι επιχειρήσεις υπόκεινται σε σύστημα εγκρίσεως και σε καθεστώς ελέγχου και κυρώσεων (προπαρατεθείσα απόφαση Zeturf, σκέψη 42).

Όσον αφορά τον πρώτο σκοπό, ο οποίος συνίσταται στον περιορισμό της προσφοράς των τυχερών παιγνίων, όπως εκτέθηκε στη σκέψη 25 της παρούσας αποφάσεως, στα εθνικά δικαστήρια εναπόκειται να διασφαλίζουν ότι η επίμαχη περιοριστική νομοθεσία, λαμβανομένων ιδίως υπόψη των συγκεκριμένων λεπτομερειών εφαρμογής της, ανταποκρίνεται όντως στη μέριμνα για μείωση των δυνατοτήτων συμμετοχής σε παίγνια και για περιορισμό των δραστηριοτήτων στον τομέα αυτόν με συνεπή και συστηματικό τρόπο (βλ., υπό την έννοια αυτή, προπαρατεθείσα απόφαση Garkalns, σκέψη 44 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Στο πλαίσιο αυτό, το αιτούν δικαστήριο μπορεί θεμιτώς, μεταξύ άλλων, να λάβει υπόψη τα διάφορα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το κανονιστικό πλαίσιο του ΟΠΑΠ και τον τρόπο κατά τον οποίο ο οργανισμός αυτός λειτουργεί στην πράξη, όπως τα στοιχεία αυτά εκτέθηκαν στην απόφαση περί παραπομπής, όπως είναι το γεγονός ότι ο ΟΠΑΠ διαθέτει ορισμένα δικαιώματα και προνόμια όσον αφορά τη διαφήμιση των τυχερών παιγνίων που οργανώνει ή, ακόμη, το γεγονός ότι το μέγιστο ποσό στοιχηματισμού καθορίζεται ανά δελτίο και όχι ανά παίκτη. Πάντως, στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να κρίνει αν τα στοιχεία αυτά και όλα τα άλλα ως προς τα οποία θα αποδειχθεί ενδεχομένως ότι ασκούν επιρροή υπό το πρίσμα αυτό είναι ικανά να θεμελιώσουν το συμπέρασμα ότι η επίμαχη στις κύριες δίκες κανονιστική ρύθμιση δεν ανταποκρίνεται στις επιταγές που υπομνήσθηκαν στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας αποφάσεως.

Όσον αφορά τον δεύτερο σκοπό, ο οποίος συνίσταται στην καταπολέμηση της συναφούς προς τα τυχερά παίγνια εγκληματικότητας, εναπόκειται επίσης στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει, ιδίως υπό το πρίσμα της εξελίξεως της αγοράς των τυχερών παιγνίων σε εθνικό επίπεδο, αν ο κρατικός έλεγχος στον οποίο υπόκεινται οι δραστηριότητες της κατέχουσας το μονοπώλιο επιχειρήσεως έχει θεσπισθεί όντως προς επιδίωξη, κατά συνεπή και συστηματικό τρόπο, των σκοπών στους οποίους αποβλέπει η καθιέρωση του συστήματος αποκλειστικότητας υπέρ της επιχειρήσεως αυτής (βλ., υπό την έννοια αυτή, προπαρατεθείσα απόφαση Zeturf, σκέψη 62 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι το αιτούν δικαστήριο πρέπει να εκτιμήσει τον αποτελεσματικό χαρακτήρα του εν λόγω κρατικού ελέγχου, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ένα τόσο περιοριστικό μέτρο, όπως ένα μονοπώλιο, πρέπει μεταξύ άλλων να υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο εκ μέρους των δημοσίων αρχών (βλ., υπό την έννοια αυτή, προπαρατεθείσα απόφαση Zeturf, σκέψη 58).

Συγκεκριμένα, μολονότι ορισμένα στοιχεία που εκτίθενται στην απόφαση περί παραπομπής, και συγκεκριμένα το γεγονός ότι ο ΟΠΑΠ αποτελεί εισηγμένη στον Χρηματιστήριο ανώνυμη εταιρία και η εκτίμηση κατά την οποία υφίστανται ψήγματα μόνον εποπτείας του ΟΠΑΠ από το Ελληνικό Δημόσιο, προφανώς υποδηλώνουν ότι δεν είναι δυνατό να πληρούνται οι επιταγές που υπομνήσθηκαν στις σκέψεις 33 και 34 της παρούσας αποφάσεως, πάντως στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εκτιμήσει αν τούτο όντως συμβαίνει, λαμβανομένων υπόψη των εν λόγω στοιχείων και όλων των άλλων ως προς τα οποία θα αποδειχθεί ενδεχομένως ότι ασκούν επιρροή υπό το πρίσμα αυτό.

Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, στο πρώτο και στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ έχουν την έννοια ότι αντιβαίνει προς αυτά εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, η οποία παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχειρίσεως, οργανώσεως και λειτουργίας των τυχερών παιγνίων σε έναν και μόνον οργανισμό, εφόσον, αφενός, η ρύθμιση αυτή δεν ανταποκρίνεται όντως στη μέριμνα για μείωση των δυνατοτήτων συμμετοχής σε παίγνια και για περιορισμό των δραστηριοτήτων στον τομέα αυτόν με συνεπή και συστηματικό τρόπο και, αφετέρου, εφόσον δεν διασφαλίζεται αυστηρός έλεγχος από τις δημόσιες αρχές της επεκτάσεως του τομέα των τυχερών παιγνίων αποκλειστικώς και μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την καταπολέμηση της συναφούς προς τα παίγνια εγκληματικότητας, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει.

Επί του πρώτου και του δευτέρου σκέλους του τρίτου ερωτήματος
Κατά το πρώτο σκέλος του τρίτου ερωτήματος, το αιτούν δικαστήριο ζητεί κατ’ ουσία να διευκρινισθεί αν, σε περίπτωση που η εθνική κανονιστική ρύθμιση στον τομέα της οργανώσεως τυχερών παιγνίων δεν συμβιβάζεται προς τις διατάξεις της Συνθήκης περί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και της ελευθερίας εγκαταστάσεως, οι εθνικές αρχές μπορούν, κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, να μην αποφαίνονται επί αιτήσεων όπως οι επίμαχες στις κύριες δίκες, οι οποίες αφορούν τη χορήγηση αδειών στον τομέα των τυχερών παιγνίων.

Συναφώς, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι, λόγω της υπεροχής του άμεσα εφαρμοστέου δικαίου της Ένωσης, δεν μπορεί να συνεχίσει να εφαρμόζεται για μεταβατική περίοδο εθνική κανονιστική ρύθμιση περί κρατικού μονοπωλίου στον τομέα των τυχερών παιγνίων η οποία, κατά τις διαπιστώσεις εθνικού δικαστηρίου, συνεπάγεται περιορισμούς ασυμβίβαστους προς την ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, εφόσον αυτοί δεν συμβάλλουν στον περιορισμό των σχετικών με τα στοιχήματα δραστηριοτήτων κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό (απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2010, C-409/06, Winner Wetten, Συλλογή 2010, σ. I-8015, σκέψη 69).

Κατά συνέπεια, στο πρώτο σκέλος του τρίτου ερωτήματος πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι, σε περίπτωση που η εθνική κανονιστική ρύθμιση στον τομέα της οργανώσεως τυχερών παιγνίων δεν συμβιβάζεται προς τις διατάξεις της Συνθήκης περί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και της ελευθερίας εγκαταστάσεως, οι εθνικές αρχές δεν μπορούν, κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, να μην αποφαίνονται επί αιτήσεων όπως οι επίμαχες στις κύριες δίκες, οι οποίες αφορούν τη χορήγηση αδειών στον τομέα των τυχερών παιγνίων.

Κατόπιν της απαντήσεως που δόθηκε στο πρώτο σκέλος του τρίτου ερωτήματος, παρέλκει η εξέταση του δευτέρου σκέλους του ερωτήματος αυτού.

Επί του τρίτου σκέλους του τρίτου ερωτήματος
Κατά το τρίτο σκέλος του τρίτου ερωτήματος, το αιτούν δικαστήριο ζητεί κατ’ ουσία να διευκρινισθούν, λαμβανομένων υπόψη των απαντήσεων που δόθηκαν στα προηγούμενα ερωτήματα, τα κριτήρια βάσει των οποίων οι αρμόδιες εθνικές αρχές πρέπει να εξετάζουν τις αιτήσεις χορηγήσεως αδείας, όπως οι επίμαχες στις κύριες δίκες, και οι συνέπειες που πρέπει να αντληθούν από την ενδεχόμενη άρνηση χορηγήσεως μεταβατικής περιόδου, όσον αφορά την έκβαση της διαδικασίας εξετάσεως τέτοιων αιτήσεων χορηγήσεως αδείας.

Βεβαίως, από τη σκέψη 38 της παρούσας αποφάσεως προκύπτει ότι η αρχή της υπεροχής του άμεσα εφαρμοστέου δικαίου της Ένωσης δεν επιτρέπει κατ’ αρχήν τη χορήγηση μεταβατικής περιόδου.
Παραμένει εντούτοις το ζήτημα αν η ενδεχόμενη διαπίστωση του ασυμβιβάστου της επίμαχης κανονιστικής ρυθμίσεως προς τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ, σε συνδυασμό με την άρνηση χορηγήσεως μεταβατικής περιόδου, είναι ικανή να αναγκάσει τις αρμόδιες αρχές να εκδώσουν τις ζητηθείσες άδειες, όπως οι επίμαχες στις υποθέσεις των κυρίων δικών, κατά το πέρας της διαδικασίας εξετάσεως.

Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι, στον συγκεκριμένο τομέα της οργανώσεως τυχερών παιγνίων, οι εθνικές αρχές διαθέτουν επαρκή εξουσία εκτιμήσεως προκειμένου να καθορίζουν τις απαιτήσεις της προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως και, εφόσον πληρούνται οι απορρέουσες από τη νομολογία του Δικαστηρίου προϋποθέσεις, σε κάθε κράτος μέλος εναπόκειται να εκτιμήσει αν, στο πλαίσιο των θεμιτών σκοπών που επιδιώκει, είναι απαραίτητο να απαγορεύσει ολοσχερώς ή μερικώς τις δραστηριότητες παιγνίων και στοιχημάτων, ή απλώς να τις περιορίσει και να προβλέψει συναφώς αυστηρούς κατά το μάλλον ή ήττον κανόνες ελέγχου (βλ. προπαρατεθείσα απόφαση Garkalns, σκέψη 38 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Ωσαύτως δεν αμφισβητείται ότι, αντιθέτως προς την καθιέρωση ενός ελευθέρου και ανόθευτου ανταγωνισμού στο πλαίσιο μιας παραδοσιακής αγοράς, η δημιουργία ενός τέτοιου ανταγωνισμού στην εντελώς ιδιάζουσα αγορά των τυχερών παιγνίων, δηλαδή μεταξύ πολλών επιχειρηματιών που θα έχουν την άδεια να εκμεταλλεύονται τα ίδια τυχερά παίγνια, είναι δυνατό να έχει επιβλαβές αποτέλεσμα, οφειλόμενο στο ότι οι επιχειρηματίες αυτοί θα είχαν την τάση να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο σε εφευρετικότητα προκειμένου να καταστήσουν την προσφορά τους ελκυστικότερη από αυτή των ανταγωνιστών τους και, κατά τον τρόπο αυτό, να αυξήσουν τις δαπάνες των καταναλωτών που συνδέονται με τα τυχερά παίγνια, καθώς και τους κινδύνους εξαρτήσεως από τα παίγνια αυτά (βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 3ης Ιουνίου 2010, C-203/08, Sporting Exchange, Συλλογή 2010, σ. I-4695, σκέψη 58).

Συνεπώς, διαπιστώνεται ότι η άρνηση χορηγήσεως μεταβατικής περιόδου σε περίπτωση ασυμβιβάστου της εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως προς τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκην την υποχρέωση του οικείου κράτους μέλους να ελευθερώσει την αγορά των τυχερών παιγνίων, αν εκτιμά ότι μια τέτοια ελευθέρωση δεν συνάδει προς το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως το οποίο το κράτος μέλος αυτό σκοπεί να διασφαλίσει. Πράγματι, στο παρόν στάδιο εξελίξεως του δικαίου της Ένωσης, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να διαθέτουν τη δυνατότητα μεταρρυθμίσεως του υφισταμένου μονοπωλίου προκειμένου αυτό να καταστεί συμβατό προς τις διατάξεις της Συνθήκης, ιδίως διά της υποβολής του σε αποτελεσματικό και αυστηρό έλεγχο εκ μέρους των δημοσίων αρχών.

Εν πάση περιπτώσει, αν το οικείο κράτος μέλος κρίνει ότι δεν είναι δυνατή η μεταρρύθμιση του υφισταμένου μονοπωλίου, προκειμένου αυτό να καταστεί συμβατό προς τις διατάξεις της Συνθήκης, και ότι η ελευθέρωση της αγοράς των τυχερών παιγνίων ανταποκρίνεται καλύτερα στο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως το οποίο το κράτος μέλος αυτό σκοπεί να διασφαλίσει, οφείλει να τηρεί τους θεμελιώδεις κανόνες των Συνθηκών, ιδίως δε τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ, τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας, καθώς και την εντεύθεν απορρέουσα υποχρέωση διαφάνειας (βλ., υπό την έννοια αυτή, προπαρατεθείσα απόφαση Costa και Cifone, σκέψη 54 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία). Σε μια τέτοια περίπτωση, η καθιέρωση εντός του κράτους μέλους αυτού ενός συστήματος προηγούμενης διοικητικής αδειοδοτήσεως όσον αφορά την προσφορά ορισμένων ειδών τυχερών παιγνίων πρέπει να στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια τα οποία δεν  εισάγουν διακρίσεις και είναι γνωστά εκ των προτέρων, ώστε να οριοθετείται η άσκηση της εξουσίας εκτιμήσεως των εθνικών αρχών, προκειμένου αυτή να μην είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί κατά τρόπο αυθαίρετο (βλ., υπό την έννοια αυτή, αποφάσεις της 8ης Σεπτεμβρίου 2010, C‑46/08, Carmen Media Group, Συλλογή 2010, σ. I-8149, σκέψη 90, και Costa και Cifone, προπαρατεθείσα, σκέψη 56 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

Κατόπιν των σκέψεων αυτών, στο τρίτο σκέλος του τρίτου ερωτήματος πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι, υπό συνθήκες όπως αυτές των υποθέσεων των κυρίων δικών, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να εκτιμούν τις αιτήσεις χορηγήσεως αδείας οργανώσεως τυχερών παιγνίων που τους υποβάλλονται με γνώμονα το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως το οποίο σκοπούν να διασφαλίσουν, βάσει όμως αντικειμενικών κριτηρίων που δεν εισάγουν διακρίσεις.

Επί των δικαστικών εξόδων

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους των κυρίων δικών τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφαίνεται:
Τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ έχουν την έννοια ότι αντιβαίνει προς αυτά εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, η οποία παρέχει το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχειρίσεως, οργανώσεως και λειτουργίας των τυχερών παιγνίων σε έναν και μόνον οργανισμό, εφόσον, αφενός, η ρύθμιση αυτή δεν ανταποκρίνεται όντως στη μέριμνα για μείωση των δυνατοτήτων συμμετοχής σε παίγνια και για περιορισμό των δραστηριοτήτων στον τομέα αυτόν με συνεπή και συστηματικό τρόπο και, αφετέρου, εφόσον δεν διασφαλίζεται αυστηρός έλεγχος από τις δημόσιες αρχές της επεκτάσεως του τομέα των τυχερών παιγνίων αποκλειστικώς και μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την καταπολέμηση της συναφούς προς τα παίγνια εγκληματικότητας, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει.

Σε περίπτωση που η εθνική κανονιστική ρύθμιση στον τομέα της οργανώσεως τυχερών παιγνίων δεν συμβιβάζεται προς τις διατάξεις της Συνθήκης περί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και της ελευθερίας εγκαταστάσεως, οι εθνικές αρχές δεν μπορούν, κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, να μην αποφαίνονται επί αιτήσεων όπως οι επίμαχες στις κύριες δίκες, οι οποίες αφορούν τη χορήγηση αδειών στον τομέα των τυχερών παιγνίων.

Υπό συνθήκες όπως αυτές των υποθέσεων των κυρίων δικών, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να εκτιμούν τις αιτήσεις χορηγήσεως αδείας οργανώσεως τυχερών παιγνίων που τους υποβάλλονται με γνώμονα το επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως το οποίο σκοπούν να διασφαλίσουν, βάσει όμως αντικειμενικών κριτηρίων που δεν εισάγουν διακρίσεις.


πηγή  :  www.praktores.com

Εξαγορά σταθμός στο χώρο των τυχερών παιγνίων (Ladbrokes – Betdaq)

Μπορεί η συγκεκριμένη είδηση να μην αφορά το σύνολο των παικτών στοιχήματος στην Ελληνική επικράτεια, ωστόσο δεν μπορώ να μη τη σχολιάσω,  αφού αποτελεί κατά την προσωπική άποψη είδηση σταθμό στο χώρο της αγοράς των τυχερών παιγνίων. Είναι γεγονός, μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες του χώρου η Ladbrokes PLC αγόρασε το ανταλλακτήριο στοιχημάτων Betdaq, έναντι 25 εκατομμυρίων λιρών. Η εξαγορά θα έχει τελειώσει μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου και με αυτό τον τρόπο ολοκληρώνεται το παζλ της φημολογίας που εδώ και ένα χρόνο αποτελούσε θέμα συζήτησης σε όλη την στοιχηματική κοινωνία.

Πολλαπλά μπορεί να είναι τα οφέλη από την προαναφερθείσα εξαγορά τόσο για τους παίκτες των ανταλλακτηρίων όσο και για τους επενδυτές των χρηματιστηρίων, οι οποίοι βλέπουν τη μετοχή της εταιρίας να βρίσκεται σε κατάσταση μίνι ράλι, καθώς το τελευταίο εξάμηνο έχει κέρδη της τάξεως του 35%.

Επιπρόσθετα, έχω την εντύπωση ότι ίσως ήρθε η ώρα της δημιουργίας του αντίπαλου δέους για το ανταλλακτήριο της Betfair, αφού φαντάζομαι ότι τόσο οι προσφερόμενες υπηρεσίες, όσο και η ρευστότητα του ανταλλακτηρίου της Betdaq θα βελτιώνονται με το πέρασμα του χρόνου.

Φυσικά το τελευταίο δεν πρόκειται να απασχολήσει του Έλληνες παίκτες στοιχήματος ή sports traders αφού πλέον κανένα ανταλλακτήριο δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα. Ωστόσο, μπορεί να αποτελέσει ένα ενδιαφέρον case study η πορεία της μετοχής της Ladbrokes PLC στο προσεχές μέλλον… έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας βέβαια, ότι η μετοχή της Betfair βρίσκεται κοντά στις 700 λίρες…

 

πηγή  :  www.stoiximaonline.com

Κόκκαλης: Ετοιμασίες για το πιο μεγάλο «ντέρμπι»

Για το πιο σκληρό «ντέρμπι» της έως τώρα πορείας του, ετοιμάζεται πυρετωδώς ο ιδρυτής και βασικός μέτοχος της Intralot Σωκράτης Κόκκαλης, τον οποίο πληροφορίες φέρουν να έχει επισκεφτεί τον ΟΠΑΠ πρόσφατα, ενώ είναι γνωστό πως εδώ και πολύ καιρό στα ραντεβού με τον Οργανισμό, πήγαινε ο επικεφαλής της εταιρίας Κώστας Αντωνόπουλος.

Το ενδιαφέρον του κ. Κόκκαλη δεν είναι αδικαιολόγητο. Ο ΟΠΑΠ υπήρξε-και παραμένει- χρυσοτόκος όρνιθα για την Intralot, αλλά οι εξελίξεις περί την επικείμενη ιδιωτικοποίηση ενδέχεται να ανατρέψουν πλήρως την… παραδοσιακή σχέση.

Κι αυτό ενώ σύννεφα φαίνεται να έχουν παρουσιαστεί και στις δύο άλλες επικερδείς δραστηριότητες της εταιρίας, στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Για την πρώτη περίπτωση έχουν γίνει εκτενείς αναφορές στο Euro2day.gr χωρίς να διαψευστούν, ενώ μόλις στις 10 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος της ρουμανικής επιτροπής ανταγωνισμού αναφέρθηκε στο θέμα της έρευνας που διεξάγει η επιτροπή ανταγωνισμού- σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Όπως ανέφερε ο Bogdan Chiritoiu στο χρηματοοικονομικό site Βursa.ro “ Είναι σε εξέλιξη η έρευνα που εξετάζει το ενδεχόμενο πρακτικών παράβασης του ανταγωνισμού, μεταξύ της κρατικής λοταρίας CN και των εταιρειών Intralot, Intracom και Lotrom, σε σχέση με την διοργάνωση και την εκμετάλλευση το τυχερού παιγνίου video lotto. H έρευνα ξεκίνησε με δική μας πρωτοβουλία το Μάρτιο του 2012, όταν κάναμε απροειδοποίητο έλεγχο στα γραφεία των εταιριών που εμπλέκονται. Αυτό το διάστημα, εξετάζουμε τα έγγραφα που κατασχέσαμε κατά τον έλεγχο. Επίσης συνεργαζόμαστε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που ενδιαφέρεται για το αν από τις συμβάσεις μεταξύ των εταιριών προκύπτει ενδεχόμενο κρατικής ενίσχυσης».

Το κακό είναι ότι αυτή η υπόθεση έχει ξεσπάσει πολύ κοντά στην λήξη των 10ετών συμφωνιών της Intralot με τη ρουμανική λοταρία, γεγονός που εγείρει αμφιβολίες για το μέλλον της συγκεκριμένης δραστηριότητας ιδίως σε ότι αφορά τους άκρως επικερδείς όρους της.

Αλλά και στη Βουλγαρία, τα αποτελέσματα είναι πλέον χαμηλότερα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ υπάρχουν πληροφορίες για «διάσταση απόψεων» μεταξύ της Intralot και των εγχώριων –ισχυρών-μετόχων (η Intralot έχει το 49%) καθώς οι τελευταίοι φέρονται να έχουν ήδη «αυτονομηθεί» σε νέες δραστηριότητες τυχερών παιγνίων.


Ο υψηλός δανεισμός και οι επενδύσεις

Σε ότι αφορά την ίδια την Intralot, ένα σημείο που «προβληματίζει» είναι ο υψηλός δανεισμός, της τάξεως των 450 εκατ. ευρώ. Σε αυτό το ποσό, αναφέρουν έγκυρες πηγές ο κ. Κόκκαλης έχει πετύχει την αναχρηματοδότηση περίπου 300 εκατ. ευρώ, εκκρεμεί ωστόσο ποσό της τάξης των 150 εκατ. ευρώ που αφορά μετατρέψιμο δάνειο, για το οποίο θα πρέπει να βρεθεί λύση έως τον προσεχή Ιούνιο.
Εκτός από τα δάνεια όμως, υπάρχουν και οι υψηλές επενδυτικές δαπάνες της περιόδου. Η εταιρία βαρύνεται από το 16,5% του ποσού των 190 εκατ. ευρώ (περίπου 31 εκατ. ευρώ) που δίδεται ως προκαταβολικό τίμημα για την υπόθεση των κρατικών λαχείων, μέσω της κοινοπραξίας του ΟΠΑΠ, το οποίο προς το παρόν έχει καλυφθεί με εγγυητικές επιστολές. Και στο προσεχές μέλλον, υπάρχει η υπόθεση των VLTs, για την οποία ακούγεται ότι σύντομα θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο προκήρυξης (RFP) για τους τεχνολογικούς παρόχους. Μια διαβούλευση στο παρασκήνιο της οποίας αναμένεται να διεξαχθούν άγριες συγκρούσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων.


Αναζήτηση συμμάχων για τον ΟΠΑΠ

Tο πιο μεγάλο project όμως είναι η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, μέσω της οποίας αν κερδίσει η πλευρά της Intralot θα μπορούσε να προκύψει και μια συνένωση των δύο, κάτι που πολλοί χαρακτηρίζουν ως «μύχιο πόθο» και μέγιστο… «έπαθλο» του κ. Κόκκαλη. Η υπόθεση προφανώς απαιτεί τεράστια κεφάλαια. Προς το παρόν η Intralot εμφανίζεται μόνη της στην διεκδίκηση. Είναι όμως δεδομένο ότι δεν μπορεί να «σηκώσει» κατά μόνας τέτοιου είδους ποσά.

Σύμφωνα με όσα έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά, υπήρξαν πολυάριθμες επαφές με σειρά από ξένα funds, στις οποίες όμως μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει ορατό αποτέλεσμα.

Ακόμη και στην περίπτωση της κινεζικής Fosun International, (γνωστή από την επένδυση της στην Folli-Follie αλλά και από την αυτόνομη-προς το παρόν- συμμετοχή της στην διεκδίκηση του ΟΠΑΠ) ενώ είναι γεγονός ότι υπήρξαν αρκετές επαφές-και παρά τα δημοσιεύματα περί συμφωνίας- έως στιγμής δεν φαίνεται να υπήρξε συμφωνία.

Ίσως, αναφέρουν ορισμένες πηγές, επειδή η Intralot επιδιώκει να αποκτήσει ποσοστό συμμετοχής, εντελώς δυσανάλογο με τις χρηματοδοτικές δυνατότητες της…

Όπως και να χει η υπόθεση ΟΠΑΠ είναι εξαιρετικά σοβαρή για το μέλλον της εταιρείας, δεδομένων και των δανείων που διαθέτει. Το τρέχον συμβόλαιο με τον ΟΠΑΠ για τον τεχνολογικό εξοπλισμό και μόνο, υπολογίζεται ότι παράγει καθαρά έσοδα της τάξεως των 57 εκατ. ετησίως, καθώς εξακολουθεί να βρίσκεται εν ισχύ με αλλεπάλληλες «παρατάσεις» για τις οποίες έχουν ήδη γραφεί πάρα πολλά.

Η εταιρία ανακηρύχτηκε το περασμένο καλοκαίρι (επί διοικήσεως Σπανουδάκη) προτιμητέος προμηθευτής στα πλαίσια του διαγωνισμού για την ανανέωση του τεχνολογικού εξοπλισμού. Εν τούτοις, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει περίπου… 7 μήνες, ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της οικονομικής της προσφοράς από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Οργανισμού!

Αν πιστέψουμε τις «κακές γλώσσες», η εκ πρώτης όψεως παράδοξη αυτή εξέλιξη (γιατί άραγε να απαιτούνται επτά μήνες αξιολόγησης μιας οικονομικής προσφοράς;) έχει την εξήγηση της: Το τίμημα που λαμβάνει η εταιρία μέσω των παρατάσεων της προηγούμενης σύμβασης μάλλον είναι , όπως υποστηρίζουν, πολύ μεγαλύτερο από το τίμημα που δόθηκε στα πλαίσια του διαγωνισμού.

Όπως και να χει, ο χρόνος «τρέχει» αδυσώπητα. Κι αν κρίνουμε από τις πιέσεις που εκδήλωσε με κάθε επισημότητα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αν δεν κυλήσει ομαλά και γρήγορα η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, τότε θα χτυπήσουν ηχηρές «καμπάνες» όχι μόνο για την ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ (που ενδεχομένως θα αντικατασταθεί από ξένους σύμφωνα με το ΔΝΤ) αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση.

Το κρίσιμο «τεστ» για την Intralot αλλά και για τον ίδιο τον Σωκράτη Κόκκαλη έχει ήδη ξεκινήσει… 

πηγή  :  www.euro2day.gr

Το Baupost Group πίσω από τη μεγάλη άνοδο του ΟΠΑΠ

Θέση που ξεπερνά τα 12 εκατομμύρια μετοχές, ποσοστό που αγγίζει το 4% του μετοχικού κεφαλαίου, έχει “χτίσει” τους τελευταίους μήνες το Baupost Group στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΠΑΠ. Το αμερικανικό hedge fund, ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο με αξία χαρτοφυλακίου που ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ, είναι πλέον ο δεύτερος μεγαλύτερος ιδιωτικών συμφερόντων μέτοχος στον ΟΠΑΠ, πίσω από την Silchester International Investors που κατέχει το 6,7% του Οργανισμού.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, το Baupost εμφανίζεται τους τελευταίους μήνες σταθερά ως αγοραστής μετοχών του ΟΠΑΠ από το ελληνικό Χρηματιστήριο, κάτι που εξηγεί και τη σημαντική άνοδο του τίτλου. Οι αγορές πραγματοποιούνται μέσω μεγάλου οίκου του εξωτερικού και, εάν συνεχιστούν, θεωρείται θέμα χρόνου η θέση του Baupost να υπερβεί το 5%, ποσοστό άνω του οποίου υπάρχει υποχρέωση επίσημης ενημέρωσης από τις εισηγμένες προς το Χρηματιστήριο Αθηνών.

Έμπειροι παρατηρητές της αγοράς θεωρούν βέβαιο πως η εμφάνιση του Baupost Group σχετίζεται άμεσα με την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ και τον εν εξελίξει διαγωνισμό, στον οποίο πέραν των “παραδοσιακών” διεκδικητών, συμμετέχουν hedge fund όπως η Third Point. Οι ίδιοι επισημαίνουν πως δεν αποκλείεται το Baupost να ενεργεί σε συνεννόηση με ένα ή περισσότερα από τα σχήματα που διεκδικούν το 33% του Οργανισμού. Σημειώνεται, δε, πως αν και το Baupost έχει πραγματοποιήσει τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα, είναι η πρώτη φορά που αγοράζει σε τέτοια έκταση σε μετοχή του ελληνικού Χρηματιστηρίου. Χθες, η μετοχή του ΟΠΑΠ έκλεισε με νέα σημαντική άνοδο (+5,14%) πλησιάζοντας εκ νέου τα 7 ευρώ.

Δεδομένης της θέσης που έχει αποκτήσει στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΠΑΠ, το Baupost ζήτησε να ενημερωθεί από τη διοίκηση του Οργανισμού για τις προοπτικές της εταιρείας, τα νεότερα για τα επενδυτικά της σχέδια και την πορεία της ιδιωτικοποίησης. Σε conference call που πραγματοποιήθηκε προ ημερών με τη συμμετοχή των κ.κ. Λουρόπουλου και Ρογκάκου, η διοίκηση του ΟΠΑΠ επιχείρησε –στο βαθμό που επιτρέπουν οι εκκρεμότητες για σειρά θεμάτων, όπως τα VLTs, την επέκταση στο διαδίκτυο κ.α.– να παρέχει αυτή την ενημέρωση.

Από τα 27 εκατ., στα 30 δισ. δολάρια

Επικεφαλής του hedge fund είναι ένας σύγχρονος μύθος των χρηματιστηρίων, ο Seth Klarman ο οποίος ίδρυσε την Baupost Group το 1982 με κεφάλαιο 30 εκατ. δολαρίων. Σήμερα η εταιρεία του συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων –τόσο σε μέγεθος, όσο και σε αποδόσεις– hedge funds στον κόσμο, με χαρτοφυλάκιο 30 δισ. δολαρίων, έχοντας πετύχει μέση ετήσια απόδοση της τάξης του 19% και μόνο μια χρονιά με ζημιές. Οι μεγαλύτερες τοποθετήσεις του fund αφορούν αμερικανικές εταιρείες. Η μεγαλύτερη θέση αναφέρεται στη μετοχή της Oracle, της BP Plc., της Viasat, της News Corporation και της Hewlett Packard.

πηγή  :  www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr