Ένας Έλληνας έγινε το μεγάλο... αφεντικό της μπάλας, στον Αραβικό Κόλπο. Μπορεί η Κρανιά Ελασσόνας να απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα από το Κατάρ και να είναι άγνωστη στους κατοίκους του δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τον 36χρονο Θεσσαλό γυμναστή Θανάση Μπατσίλα, ο οποίος στις 3 Δεκεμβρίου 2010, μαζί με τα άλλα μέλη της επιτροπής διεκδίκησης, αποθεώθηκαν από χιλιάδες πολίτες του Κατάρ όταν έφεραν στο κρατίδιο της Μέσης Ανατολής το Μουντιάλ του 2022.
Ωστόσο, ο Έλληνας «χαλίφης» του Κατάρ έχει και έναν ακόμη λόγο για να είναι χαρούμενος. Στα μέσα του καλοκαιριού που μας πέρασε ο 34χρονος Θανάσης ή Σάκης, όπως τον αποκαλούν οι στενοί του φίλοι, παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, κ. Βασιλική Τοπαλίδου, με κουμπάρο τον σεΐχη Μοχάμεντ Μπεν Χαμάντ Αλ Θάνι, έναν από τους γιους του εμίρη του Κατάρ, τον Χασάν Αλ Δαουάντι, γενικό διευθυντή του νομικού τμήματος του επενδυτικού σχήματος που επεξεργάστηκε το deal μεταξύ Alpha Βank και Eurobank.
Τελειώνοντας τα ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης, με ειδικότητα το ποδόσφαιρο, ο κ. Μπατσίλας πήγε στη Γερμανία όπου και πήρε διδακτορικό στο σπορ μάνατζμεντ. Η επιτυχία του ξεκινάει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας που ήταν διευθυντής του αγωνιστικού τομέα στα γήπεδα «Γ. Καραϊσκάκης» και «ΟΑΚΑ». Εκεί γνωρίστηκε με μέλη της Επιτροπής Ασιατικών Αγώνων 2006 του Κατάρ και με τη λήξη της ελληνικής διοργάνωσης του προτάθηκε η θέση του γενικού διευθυντή Ομαδικών Αθλημάτων στο Εμιράτο. Στους Ασιατικούς Αγώνες ήταν διευθυντής όλων των αθλημάτων και όταν ολοκληρώθηκαν, η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Κατάρ του έκανε πρόταση για τη θέση του εκτελεστικού διευθυντή της Ομοσπονδίας, την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα.
Αυτό που ίσως πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι η επιτυχής μέχρι τώρα συνεργασία ξεκίνησε από μία διαμάχη. Όπως αναφέρει στο protothema.gr, «κατά τη διάρκεια των ασιατικών αγώνων σε μια συνεδρίαση με τα μέλη της καταριανής και της ασιατικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας μου ζητήθηκε η γνώμη μου για ένα συγκεκριμένο θέμα την οποία και εξέτασα χωρίς υπεκφυγές κάτι όμως το οποίο δεν άρεσε καθόλου στον γενικό γραμματέα της Ομοσπονδίας ο οποίος και θεώρησε ότι ο τρόπος μου έθιγε την ασιατική ομοσπονδία και αποχώρησε από τη συνεδρίαση. Ποιος θα το φανταζόταν λοιπόν ότι ο ίδιος άνθρωπος αρκετούς μήνες αργότερα και ενώ του έστελναν ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα ευχαριστώντας τον για τη συνεργασία θα ήταν αυτός που θα με απέτρεπε να φύγω και έκανε εισήγηση στην ομοσπονδία να προσληφθώ ως γενικός διευθυντής. Ειλικρίνεια, ντομπροσύνη και αίσθηση του δικαίου αυτές είναι κάποιες από τις αρετές που διέπουν τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζονται. Ακόμα και σήμερα ο Πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας έχουν να το λένε για τον τρόπο με τον οποίο τελικά έγινα μέλος αυτής της οικογένειας».
Η ανάληψη του Μουντιάλ δεν ήταν εύκολη υπόθεση και ο Θεσσαλός κ. Μπατσίλας νιώθει ιδιαίτερη τιμή που συμμετείχε στη συγκεκριμένη αποστολή. Από τα ωραία του επαγγέλματος πάντως είναι και οι καλές γνωριμίες με ανθρώπους του αθλητικού χώρου όπως τον Πλατινί και τον Ζιντάν. Όπως λέει στο protothema.gr, «δεν υπάρχουν μυστικά, μονάχα σωστός συντονισμός και προγραμματισμός. Υπήρχαμε και είμαστε και τώρα μια νεανική ομάδα με ιδέες ζωντάνια και δημιουργικότητα και πιστεύω ότι αυτό ήταν και το στοίχημα που η ηγεσία του Κατάρ. Ο μέσος όρος των ανθρώπων που εργαστήκαμε για την υποψηφιότητα δεν ξεπερνούσε τα 30. Το ότι πιστέψανε σε εμάς και μας αφήσανε να δουλέψουμε χωρίς παρεμβολές, χωρίς αλλαγές ήταν πιστεύω ένας πολύ σημαντικός παράγων που τελικά απέδωσε και τελεσφόρησε. Για μένα ήταν τιμή που με επέλεξαν να βοηθήσω και να βάλω κι εγώ το δικό μου λιθαράκι σε αυτή την επιτυχία. Ήταν πραγματικά τιμή που ήμουν ο μόνος μη Καταριανός στην ομάδα παρουσίασης στη Ζυρίχη ακόμα μεγαλύτερη τιμή όταν έμαθα ότι λόγω του περιορισμένου αριθμού των ατόμων για κάθε υποψήφια χώρα ο πρόεδρος μας, έθεσε εκτός αποστολής επιφανείς Καταριανούς και όχι έναν μη Καταριανό».
Συμβάλλοντας τα μέγιστα για την ανάληψη της διοργάνωσης, ο Λαρισαίος «μετανάστης» κέρδισε την εμπιστοσύνη της οικογένειας του Εμίρη. Είχε την τιμή να είμαι μέρος της ομάδας που έκανε την παρουσίαση πριν δύο χρόνια και θυμάται ότι στην παρουσίασή του, είχε αναφερθεί στο μπάτζετ και στα χρονοδιαγράμματα, ώστε να τον πείσει ότι το Κατάρ έχει τα εχέγγυα και τις δυνατότητες να αναλάβει το μουντιάλ. «Τώρα που το σκέφτομαι, αν σε εκείνη τη συνάντηση δεν είχε πειστεί, ίσως και να μην ξεκινούσαμε ποτέ αυτή την προσπάθεια που απεδείχθη απόλυτη επιτυχία. Μην φανταστείτε ότι το να δεις τον αρχηγό του κράτους είναι τόσο απλό και γίνεται καθημερινά. Παραταύτα, σε διάφορες περιπτώσεις μου έχει δοθεί η ευκαιρία να τον δω, ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια που χρειάστηκε πολλές φορές να τον ενημερώσουμε καθώς και τις ημέρες της νίκης μας. Πάντως, σίγουρα θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω την τιμή να γνωρίζω τους γιους του Εμίρη τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε διαπροσωπικό. Η κουμπαριά πιστεύω ότι ήταν απλά το επιστέγασμα μιας επαγγελματικής και προσωπικής φιλίας που αναπτύξαμε τα τελευταία χρόνια, χαρακτηριστικά και κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης ο κουμπάρος μου πλέον μου είχε αναφέρει «ότι βλέπω εσένα πιο πολύ από την οικογένειά μου. Η πρόταση για να γίνει κουμπάρος έγινε την ώρα που πετούσαμε για Ζυρίχη για την τελική παρουσίαση και ενώ του είχα ανακοινώσει λίγα λεπτά πριν ότι το καλοκαίρι παντρεύομαι. Αυθόρμητα τόσο αυτός όσο και ο δεύτερος κουμπάρος μου, είπαν ότι χάσουμε ή κερδίσουμε εμείς θα είμαστε κουμπάροι σου. Κι έτσι κι έγινε».
Από την Ελλάδα έφυγε συνειδητά και θεωρεί πως ευκαιρίες δεν υπάρχουν για τους νέους ανθρώπους. Αυτός ευτυχώς ήταν από τους τυχερούς που τους δόθηκε μια ευκαιρία και αδράξανε τη στιγμή. «Στην Ελλάδα τελικά δεν υπάρχουν ευκαιρίες και ακόμα και αυτές που σου δίνονται «καρπώνονται» εν τέλει από τους ημετέρους κάθε κυβερνώντος κόμματος. Χαρακτηριστικά θα σας πω ότι δυο χρόνια πριν και ενώ ετοιμαζόμουν να έρθω διακοπές στην Ελλάδα οι δικοί μου με ενημέρωσαν ότι είχαν στείλει τα χαρτιά μου για μια προκήρυξη και ότι θα έπρεπε απλά να παρουσιαστώ. Δεν ήθελα καν να πάω αλλά για να μην στεναχωρήσω τους δικούς μου τελικά αποφάσισα να πάω. Πριν τη συνέντευξη από φίλο μου έμαθα ότι λόγο του εξειδικευμένου μου διδακτορικού και κάποιων άλλων στοιχείων, βαθμολογικά ήμουνα στους δύο πρώτους και παίρνανε τρεις θέσεις άρα η συνέντευξη θα αποτελούσε καταλυτικό παράγοντα. Μπαίνοντας αντίκρισα την απόλυτη κοροϊδία, πέντε άτομα στην επιτροπή, δύο ερωτήσεις της πλάκας, κινητά να χτυπάνε και να τα σηκώνουν και να μιλάνε, κάποια άλλη λίμαρε τα νύχια της, η άλλη δεν πρόσεχε καν, λες και μας κάνανε τη χάρη. Σηκώθηκα και έφυγα πριν τελειώσει η συνέντευξη».
πηγή : protothema.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου