Η κατάρρευση του ευρώ και η παραπαίουσα οικονομία της Ευρώπης ανατρέπουν τα πλάνα του Financial Fair Play της UEFA, με το... ρήγμα στα θεμέλια να μπαίνει πλέον από τους ελληνικούς συλλόγους και στη σκέψη της... δραχμής.

Πόσους μήνες ζωής έχει άραγε ακόμα το ευρώ; Θα καταφέρει να παραμείνει στην ευρωζώνη η Ελλάδα; Πού θα σταματήσει το ντόμινο της κατάρρευσης των ευρωπαϊκών οικονομιών, φαινόμενο που δεν είναι σε καμία περίπτωση ελληνικό; Κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει αυτά τα ερωτήματα και όσο οι τύχες ολόκληρων λαών βρίσκονται στα χέρια κερδοσκόπων σε μια σύγχρονη δικτατορία του χρήματος όλα θα είναι μετέωρα.
Βάσει αυτών των εξελίξεων, ανατρέπονται και τα πλάνα της UEFA σχετικά με το Financial Fair Play, σύμφωνα με το οποίο οι σύλλογοι ανά την Ευρώπη θα υποχρεούνται όταν εφαρμοστεί να ξοδεύουν όσα χρήματα κερδίζουν (με απλά λόγια να μη δημιουργούν ελλείμματα) Αυτό όμως θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε μια πανευρωπαϊκή οικονομία με επί ίσοις όροις κέρδη ίδιων ή σχετικά ισάξιων νομισμάτων.

Αυτό παρατηρεί σε άρθρο του ο ο Βρετανός Ντέιβιντ Όουεν και αναφέρει μεταξύ άλλων πως «η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό να αφήσει την ευρωζώνη και μια επιστροφή της στη δραχμή θα είχε επιπτώσεις και στο ποδόσφαιρο. Κι αυτό διότι με το υποβαθμισμένο νόμισμα τα μπάτζετ δεν θα ξεπερνούν τα πέντε εκατομμύρια ευρώ που είναι το όριο του σχεδίου της UEFA για το Financial Fair Play, ενώ το ακόμα πιο ενδιαφέρον θα είναι όταν η κατάσταση γίνει ανάλογη στην Ισπανία και την Ιταλία των συλλόγων-μεγαθήρια. Επιπλέον το επιτρεπόμενο αθροιστικά έλλειμμα των 45 εκατ. ευρώ προηγούμενων ετών με τη νέα δραχμή θα θέσει νοκ-άουτ το σύστημα της UEFA. Ta σχέδια του Πλατινί έχουν ανατραπέι...» καταλήγει ο Βρετανός.

Το σίγουρο είναι ότι όπως και οι ίδιες οι χώρες, το ποδόσφαιρο ως μικρογραφία της κοινωνίας, τα επόμενα χρόνια ενδέχεται να αλλάξει σημαντικά επηρεασμένο από τις οικονομικές ζυμώσεις στη Γηραιά Ήπειρο. Προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί ακόμα κανείς δεν είναι σε θέση να το γνωρίζει, την ώρα που οι ίδιοι ηγέτες των μεγάλων χωρών δέσμιοι κι αυτοί του οικονομικού τέρατος που έχουν γεννήσει δεν μπορούν να πουν τίποτα περισσότερο από το «βλέποντας και κάνοντας» υπό το άγρυπνο βλέμμα του «μπαμπούλα» των αγορών...


πηγή : gazzetta.gr