Δεν του αρέσει η δημοσιότητα, απολαμβάνει τη ζωή στην
ήσυχη Oklahoma και στοχεύει να κυριαρχήσει με την φανέλα των Thunder.
Αυτός είναι ο Kevin Durant, ο παίκτης που κατέκτησε για τρίτη συνεχόμενη
σεζόν το βραβείο του πρώτου σκόρερ στο ΝΒΑ.
Το σύγχρονο μπάσκετ έχει εξελιχθεί σε επιστήμη. Στο
κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη, το ΝΒΑ, υπάρχουν παίκτες για κάθε
γούστο. Υπεραθλητές όπως ο LeBron James και ο Dwight Howard, ντελικάτοι
όπως ο Steve Nash και o Tony Parker, σκληροτράχηλοι σαν τον Kevin
Garnett και τον Kobe Bryant, ηγέτες όπως ο Dirk Nowitzki και ο Tim
Duncan. Κανείς όμως δεν πλησιάζει το ταλέντο του Kevin Durant στο
σκοράρισμα, κανείς δεν έχει την επαφή του σταρ των Thunder με το καλάθι,
κανείς συνδυάζει το επιθετικό του ρεπερτόριο με το γλυκό του σουτ, την
ανταγωνιστικότητα, την αφοσίωση στην ομάδα και τον εθισμό στην
προπόνηση.
Η έμμεση παραδοχή από τον Kobe
Ο 23χρονος forward αναδείχθηκε για τρίτη συνεχόμενη
σεζόν πρώτος σκόρερ της λίγκας, έστω κι αν ο Kobe Bryant που είχε την
ευκαιρία να τον ξεπεράσει
στο εκτός έδρας ματς με τους Sacramento Kings,
του παραχώρησε τον συγκεκριμένο τίτλο άνευ αγώνα. Ο αρχηγός των Lakers
θα μπορούσε να κυνηγήσει την 38άρα που θα τον έφερνε στην πρώτη θέση,
όμως έδειξε την σπουδαία προσωπικότητά του, αλλά και το γεγονός ότι
αναγνωρίζει τις αξίες. Άλλωστε ένας από τους παίκτες που ο Bryant θεωρεί
ότι θα αφήσουν εποχή είναι και ο Durant, για τον οποίο άπαντες μιλούν
με τα καλύτερα λόγια.
Δεν υπάρχει ούτε ένας (!) παίκτης που να έχει κρίνει τον
νεαρό σκόρερ στα πέντε χρόνια της καριέρας του στο ΝΒΑ κι αυτό είναι
μόνο ένα από τα στοιχεία που τον βοηθούν να ξεχωρίσει, να αφήσει το
επίπεδο του "
All Star" και να ανέβει σε αυτό του "
Hall of Fame".
Τρία βραβεία στις πέντε πρώτες του σεζόν
Αυτό που κατάφερε ο Durant, δεν το έχει καταφέρει κανείς
άλλος στην ιστορία του ΝΒΑ σε τόσο νεαρή ηλικία. Όταν μπήκε στο
πρωτάθλημα, είχε μόλις κλείσει τα 19 του χρόνια και όσοι δεν τον είχαν
παρακολουθήσει να αγωνίζεται με το πανεπιστήμιο του Texas, γελούσαν με
το "
σουλούπι" του. Ψηλόλιγνος, αδύναμος, φοβισμένος και
κλεισμένος στον εαυτό του. Έτσι έδειχνε και ήταν λογικό κάποιοι να
πιστέψουν ότι επρόκειτο για άλλη μια περίπτωση ταλαντούχου νεαρού που θα
γινόταν εύκολη λεία για τα "
αρπακτικά" του ΝΒΑ. Κι όμως, μέσα σε ελάχιστο χρόνο ο Durant κατάφερε να πρωταγωνιστήσει.
Σταρ βγαλμένος από άλλη εποχή
Η rookie σεζόν του συνδυάστηκε με την τελευταία χρονιά
των θρυλικών Seattle SuperSonics και από τη στιγμή που η ομάδα
μεταλλάχθηκε σε Oklahoma City Thunder, ο Durantula όπως είναι το
προσωνύμιό του, πήρε τα κλειδιά και έγινε το απόλυτο αφεντικό. Μετά από
πέντε αγωνιστικές περιόδους δεν είναι απλά ένας παίκτης τοπ επιπέδου.
Έχει σπάσει τα στεγανά του όρου "
σταρ" και έχει δώσει νέα έννοια στον όρο "
ηγέτης". Ο χαρακτήρας του να "
κούμπωνε" καλύτερα σε προηγούμενες δεκαετίες, όταν το glamour, η βασιλική ζωή και η δημοσιότητα δεν ενδιέφερε τους NBAers.
Ο Durant δεν ενοχλείται όταν του λένε -μεταξύ σοβαρού κι
αστείου- ότι είναι παίκτης παλαιάς κοπής. Ίσα ίσα που το απολαμβάνει.
Υπέγραψε επέκταση συμβολαίου με λιγότερα χρήματα από αυτά που μπορούσε
να βρει στην αγορά και έμεινε σε μια πόλη που δεν προσφέρει τίποτα
περισσότερο από μια ήσυχη ζωή. Η Oklahoma δεν είναι Miami, ούτε Νέα
Υόρκη, ούτε Los Angeles. Είναι σίγουρα καλύτερη από το Cleveland και το
Houston, αλλά όπως κι αν έχει, είναι το σπίτι του Durant που θέλεινα
κυριαρχήσει στο ΝΒΑ με την ομάδα που του έδωσε την ευκαιρία να γίνει
αυτό που είναι σήμερα.
Πρωτάθλημα με την δική του ομάδα
Οι Thunder άλλωστε
λειτουργούν με ένα δικό τους, αυστηρό πλάνο εδώ και χρόνια.
Δεν βάζουν εύκολα παίκτες στο ρόστερ, παρακολουθούν για χρόνια τους
παίκτες που επιλέγουν στο draft και έχουν δυο σπουδαίους ανθρώπους στις
δυο πιο κρίσιμες θέσεις. Τον general manager Sam Presti και τον
προπονητή Scott Brooks. Ο Durant έχει άψογη σχέση και με τους δυο, οπότε
δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος για να μιμηθεί τον LeBron James, τον
Carmelo Anthony η τους πιο παλιούς Karl Malone - Gary Payton που άλλαξαν
πόλη και ομάδα για να φορέσουν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.
Τα στατιστικά του στο ΝΒΑ
2007-2008: 20.3π., 43% σουτ, 29%τρ., 4.3ριμπ., 2.4ασ., 35'
2008-2009: 25.3π., 48% σουτ, 42%τρ., 6.5ριμπ., 2.8ασ., 39'
2009-2010: 30.1π., 48% σουτ, 37%τρ., 7.6ριμπ., 2.8ασ., 40'
2010-2011: 27.7π., 46% σουτ, 35%τρ., 6.8ριμπ., 2.7ασ., 39'
2011-2012: 28π., 49.6% σουτ, 39%τρ., 8ριμπ., 3.5ασ., 39'
Χρωστάει στη μητέρα και τον νονό του
Κι όμως, ο πρώτος σκόρερ των τριών τελευταίων σεζόν,
λίγο έλειψε να τα παρατήσει στην έβδομη τάξη, απογοητευμένος από τον
τρόπο με τον οποίο τον προπονούσε ο νονός του. Για ένα παιδί σαν τον
Durant, χαμηλών τόνων, συναισθηματικό, αλλά και τόσο ευγενικό, οι
ασκήσεις χωρίς μπάλα δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικές. Πάλεψε με τον
εαυτό του, έφτασε σε σημείο να πει "
τέλος", αλλά τρόμαξε από
τις απειλές της μητέρας του που έβλεπε ότι ο γιος της είχε τα προσόντα
για να παίξει μπάσκετ υψηλού επιπέδου.
Έξι χρόνια αργότερα, οι SuperSonics τον επέλεξαν στο
νούμερο δυο του draft. Οι Blazers είχαν προτιμήσει τον Greg Oden στην
πρώτη επιλογή (η συνέχεια γνωστή σε όλους) και στο Seattle πανηγύριζαν.
Δεν μπορούσαν να φανταστούν την εξέλιξη του παίκτη στον οποίο επένδυαν
εκείνη τη στιγμή, όμως μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ένιωθαν
υπερήφανοι. Το ίδιο και ο Durant που είναι πιστός και αφοσιωμένος στον
στόχο του: Να γίνει ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του
ΝΒΑ. Αν μάλιστα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς, στο τέλος της καριέρας
του θα βρίσκεται και μέσα στους 5 πρώτους σκόρερ.
Του "γλίστρησε" το MVP... Και τι έγινε;
Αν οι Thunder δεν είχαν χάσει τα επτά από τα 14
τελευταία παιχνίδια τους, τότε ο ηγέτης τους θα κέρδιζε μαζί με το
βραβείο του πρώτου σκόρερ και αυτό του πολυτιμότερου παίκτη της σεζόν.
Μπορεί μην είναι πολυσύνθετος όπως ο LeBron James, όμως έχει κερδίσει
ματς με προσωπικές του ενέργειες, έχει ξελασπώσει την ομάδα του στα
δύσκολα και σουτάρει με εξαιρετικά ποσοστά. Αν μάλιστα ο Russell
Westbrook ήταν λίγο πιο ομαδικός, τότε ο Durant θα έσπαγε το φράγμα των
30 πόντων ανά παιχνίδι. Ε, και; Απλά δεν τον ενδιαφέρει ούτε το MVP,
ούτε η 30άρα. Τον νοιάζει να κερδίζει, σιχαίνεται να χάνει, είναι
απίστευτα ανταγωνιστικός και εθισμένος στη δουλειά.
"Under the radar", αλλά μέχρι ενός ορίου
Στην ερώτηση "
Αν ήσουν general manager, ποιον παίκτη θα έπαιρνες στην ομάδα σου;",
πέντε από τους επτά συντάκτες του NBA Greece είχαν επιλέξει τον LeBron James, ένας τον Derrick Rose και ένας (ο υπογράφων το παρόν κείμενο) "
επένδυσε"
στον Durant. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, ακόμη και οι
H.A.T.E.R.S. του James, μάλλον από εκείνον θα ξεκινούσαν την ομάδα τους.
Ούτε αυτό ενοχλεί τον παίκτη των Thunder. Του αρέσει να πετάει "
κάτω από το ραντάρ",
προτιμάει να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και η μοναδική
στιγμή που εκνευρίζεται, είναι όταν στα highlight της ημέρας δεν
υπάρχουν τα δικά του καρφώματα και οι προσπάθειες των συμπαικτών του.
Αν σου αρέσει το μπάσκετ και προσπαθήσεις να το δεις με
ουδέτερο μάτι, δεν υπάρχει περίπτωση να μη λατρέψεις τον συγκεκριμένο
παίκτη. Δεν είναι θηρίο, καρφώνει με μανία απέναντι σε κάθε ψηλό της
λίγκας. Δεν "
πουλάει" όπως ο LeBron James ή ο Kobe Bryant, αλλά δεν τον ενδιαφέρει αν θα πάρει 80 δραχμές αντί για 100. Δεν προσπαθεί να "
το παίξει"
ηγέτης στους συμπαίκτες του. Είναι ο αρχηγός και όλοι ακολουθούν τις
οδηγίες του, αν και οι Thunder μοιάζουν με οικογένεια. Έχουν κι αυτοί τα
προβλήματά τους όπως όλοι, μα κάθε φορά που προκύπτει "
θέμα" ο Durant είναι εκεί για να το λύσει.
Οι προσωπικές του διακρίσεις
* Rookie της σεζόν 2007-2008
* 3 συμμετοχές σε All Star Game του ΝΒΑ (2010, 2011, 2012)
* MVP στο All Star Game του 2012
* 3 φορές πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ (2010, 2011, 2012)
* 2 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας του πρωταθλήματος (2010, 2011)
* MVP στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010
Το σημαντικότερο μέχρι το υπέρτατο "παράσημο"
Όταν τίθεται το ερώτημα "Θα αφήσει αυτός ο παίκτης
εποχή;", η απάντηση είναι πολύ εύκολη. Ίσως και να μη χρειάζεται καν να
δοθεί. Ο 23χρονος (29/9/1988) forward (2μ.08) δεν έχει ταβάνι, συνεχώς
βελτιώνεται, φέτος σούταρε με καλύτερα ποσοστά από ποτέ και το
σημαντικότερο; Ανήκει σε αυτή την κατηγορία των παικτών που είναι
αποδεκτοί από τους πάντες. Ένας τέτοιος για παράδειγμα είναι ο Michael
Jordan. H o Dirk Nowitzki και ο Steve Nash. Αυτό είναι μάλλον και το
σημαντικότερο "παράσημό" του μέχρι να φορέσει το πρώτο του δαχτυλίδι.
Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι δεν θα τα καταφέρει;
